Άσφαλτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η άσφαλτος είναι ενα σώμα στερεό, σκουρόχρωμο, που βρίσκεται σαν κοίτασμα ή σαν υπόλειμμα της απόσταξης του πετρελαίου.

Το μείγμα ασφάλτου - χαλικιών - άμμου και ασφαλτούχου ασβεστόλιθου (που ονομάζεται και ασφαλτική μαστίχα) μεταφέρεται θερμό (120- 150° Κελσίου) στον τόπο που θα στρωθεί και, αφού απλωθεί με ξύλινα φτυάρια, σκεπάζεται με ψιλή άμμο.

Η άσφαλτος σαν ορυκτό είναι οιωνός για την ύπαρξη πετρελαίου. Πράγματι, δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλα κοιτάσματα ασφάλτου υπάρχουν στην κοιλάδα του Ιορδάνη, στις όχθες της Νεκράς θάλασσας στη Γαλλία, Ελβετία, Αντίλλες, Βενεζουέλα και Κούβα, εκεί δηλ. που έχει βρεθεί πετρέλαιο.

Στην Ελλάδα, κοιτάσματα υπάρχουν:

• ασφαλτόλιθος στη Μάραθο, τους Παξούς και Αντίπαξους,

• ασφαλτούχος ψαμμιτικός κερατόλιθος στη Δίβρη, Σούλι, Προυσσό, Φτέρη, Καλαρρύτες,

• πισσάσφαλτος στη Δρέμισσα Γκιώνας, Ζάκυνθο και Ήπειρο.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Η χρήση της άρχισε στην αρχαία Βαβυλώνα, Ασσυρία και Αίγυπτο, όπου κατασκεύαζαν μ' αυτήν στεγανά οδοστρώματα και τσιμέντο και τη χρησιμοποιούσαν και για το βαλσάμωμα των μουμιών. Για πρώτη φορά κατασκευάσθηκε δρόμος από άσφαλτο στο Παρίσι το 1854, ενώ ήδη το 1838 είχαν κάνει ασφαλτοστρωμένα πεζοδρόμια. Η ασφαλτόστρωση παρουσιάζει τα παρακάτω πλεονεκτήματα. Είναι στεγανή, δεν προκαλεί θρόμβους, είναι ανθεκτική και επισκευάζεται εύκολα. Παλαιότερα, ήταν πρόβλημα το ότι είχε λεία επιφάνεια, αλλά αυτό ξεπεράστηκε με την ανάμειξη χαλικιών.

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Barth, Edwin J., Asphalt: Science and Technology Gordon and Breach (1962). ISBN 0-677-00040-5.