Platina
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Platina (Pt, latinski platinum) - hemijski element, prelazni metal. Nalazi se u 10. grupi hemijskih elemenata. Naziv potiče od španskog slova platina što označava srebro. Ima 36 izotopa čije se atomske mase nalaze između 172 - 201. U prirodi se nalaze izotopi sa atomskim masama 190, 192, 194, 195, 196 i 198, od kojih su stabilni 194, 195, 196 i 198. Zastupljena je u zemljinoj kori u količini od 0,001 ppm (eng. parts per million), obliku ruda platine i kao pratioc ruda nikla i bakra. U Americi je bio poznat još u vrijeme prije Kolumba. U Evropu su ga donijeli Španci 1750, koji su smatrali da je to samo druga vrsta srebra.
[uredi] Osobine
U čistom obliku je srebrnobijeli metal, kovan i lako se izvlači u žice. Ubraja se u plemenite metale, ne reaguje sa vodom, vazduhom, većinom kiselina i baza. Reaguje samo sa zlatotopkom. Relativna gustoća platine je 21,45, a tačka topljenja 1769°C.
[uredi] Spojevi
Najvažniji spojevi platine su: heksahloroplatinska kiselina, hloridi platine i kompleksni organometalni spojevi koji nastaju iz njih, koja se masovno koriste kao katalizatori u industriji.
