Božidar Stanišić (pisac)
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Božidar Stanišić, bosanskohercegovački pisac, rodio se 1956. u Visokom, diplomirao jugoslavenske književnosti u Sarajevu, a zatim radio kao profesor srpskohrvatskog jezika i književnosti u Maglaju. Od 1992. godine živi s porodicom u Furlaniji, u Zuglianu kod Udina.
Aktivno sarađuje s Udruženjem/Centrom ”E. Balducci”, u čijem je izdanju objavio tri zbirke pjesama: ”Primavera a Zugliano” (1993), ”Non-Poesie” (1996) i ”Metamorfosi, di finestre” (1998). Objavio je i tri zbirke priča: ”I buchi neri di Sarajevo” (1993), ”Tre racconti” (1998) i ”Bon voyage” (2003). Sva navedena Stanišićeva djela našla su u prvom izdanju u italijanskom prevodu, a neka su prevedena na francuski, engleski, albanski i slovenački jezik. Ako izostavimo pjesme objavljene u dvojezičnoj italijanskoj ediciji, nijedna od navedenih Stanišićevih knjiga nije do sada objavljena u originalu, iako autor stvara na svom maternjem jeziku. Lik kojeg se nekadašnji maglajski učenici rado sjećaju.
[uredi] Djela
Zbirke pjesama:
- ”Primavera a Zugliano” (1993),
- ”Non-Poesie” (1996)
- ”Metamorfosi, di finestre” (1998).
Zbirke priča:
- ”I buchi neri di Sarajevo” (1993),
- ”Tre racconti” (1998)
- ”Bon voyage” (2003).
[uredi] Izvori
- Sebilj – Elektronski časopis Zajednice građana Bosne i Hercegovine u Italiji, broj 13, strana 27
