Балты

З Вікіпедыя.

Індаеўрапейцы
Індаеўрапейскія мовы
Албанская · Армянская Балтыйскія · Кельцкія Германскія · Грэчаская Арыйскія · Італійскія Славянскія мёртвыя: Анаталійскія · Палеабалканскія (Дакская, Фрыгійская, Фракійская) · Тахарскія
Індаеўрапейцы
Албанцы · Армяне Балты · Кельты · Германцы Грэкі · Індаарыйцы Іранцы · Раманцы · Славяне гістарычныя: Хеты · Кельты · Германцы · Скіфы Ілірыйцы ·Італікі · Фракійцы · Тахары
Протаіндаеўрапейцы
Мова · Грамадства · Рэлігія
Прарадзіма індаеўрапейцаў
Курганная гіпотэза Анаталійская гіпотэза Армянская гіпотэза Індыйская гіпотэза Тэорыя палеалетычнай бесперапыннасці
Індаеўрапеістыка г·а·п

Балты, балтыйскія народы — народы індаеўрапейскага паходжання, носьбіты балтыйскіх моў, якія засялялі ў мінулым і што насяляюць цяпер тэрыторыю Прыбалтыкі ад Польшчы і Калінінградскай вобласці да Эстоніі.

[правіць] Гістарычнае рассяленне

Па дадзеных аналізу тапанімікі, а таксама прыкметам асаблівасцяў матэрыяльнай культуры, пахавальных звычаяў і т. п., усталяваным археалагічнымі даследаваннямі, у I тысячагоддзі да н. э. на поўдні і ўсходзе рассяленне балтаў дасягалі вярхоўяў Дняпра, Акі, басейнаў Бярэзіны і Сожа. У другой палове I тысячагоддзя да н. э. усходнія балты былі выцесненыя альбо асіміляваныя славянамі. У I тысячагоддзі балты насялялі узбярэжжа Балтыйскага мора ад Віслы да Заходняй Дзвіны.

У XIII ст рассяленне балтаў на ўсходзе абмяжоўвалася лініяй старажытнабеларускіх умацаваных селішчаў Гродна — Ваўкавыск — Слонім — Навагрудак — Браслаў.

Балтыйскія плямёны і народы