Jehova

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Jehovah oder Jehova bedittet s Glich wiä Jahwe - des isch dr Namme vu Gott im Judetum un Chrischtetum. Dä Namme isch im jüdische Tanach in dr hebräische Konsonanteschrift as JHWH gschriibe - Jehova(h) isch e vokalisiärti Läsart vu däne Konsonante, wu sich siter em 13. Johrhundert z Äiropa iibirgeret het un wu näbe dr Läsart Jahwe dominiärt het. Wiä JHWH in dr biblische Zit tätsächlig üsgsproche wore isch, weißt mer nit, well d Jude dä Namme siter em 2. Johrhundert noch em Chischtus nimmi üsgsproche hän. Dr Grund drfir isch e Stell im 2. Buech Moses (20,7), wus heißt: "Bruuch der Name vom Herr, dym Gott, nid für nüüt. Der Herr lat dä nit ungstraft, wo sy Mame für nüüt und wider nüüt bruucht."

Zum Ursprung un Sinn vu däm Namme lueg bi JHWH.

Si greschti Bekanntheit im ditsche Sprochraüm het dr Namme Jehova(h) friähjer dur katholischi un evangelischi Kircheliäder gha - zum Biispiil im wältbekannte „Dir, Dir Jehovah will ich singen“ in der Melodii vum Bach (1685-1750); si Textfassung isch anne 1697 z Halle vum Bartholomäus Crasselius (1667-1724) gschriibe wore.

Witter isch dä Namme in eltere Bibelibersetzunge vorkumme, d Glaübensgmeinschaft Ziige vum Jehova (Zeugen Jehovas) verwändene ständig (im „Alte Testamänt“ 6973 mol un im „Neije Testamänt“ 237 mol). Hit wird - zu Unrächt - dä Namme am meischte mit däre Gmeinschaft verbunde; tatsächlig het dä Namme aber e Dradition, wu viil elter isch wiä d Gmeinschaft vu dr Ziige vum Jehova.

Sältener verwände aü d Mormone no dä Namme (Jehovah); in dr goße Kirche het sich jetz Jahwe durgsetzt.