Toestand van materie
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Die toestand van materie is die toestand waarin 'n stof hom bevind. Die begrip van toestand van materie is nou verwant aan die begrip van die fase van 'n stof. Die tradisioneel bekende toestande van materie is:
- vastetoestand
- vloeistoftoestand
- gastoestand
Daar word dikwels na Plasma as die vierde toestand van materie verwys. In 'n plasma is die deeltjies van 'n stof in 'n mindere of meerdere mate geïoniseerd.
Baie suiwere stowwe kom in die eerste drie toestande voor. By 'n lae temperatuur word normaalweg 'n vastestof gevorm, by 'n hoër temperatuur 'n vloeistof en by nog hoër temperature 'n gas. Ondere vastestof word normaalweg 'n kristallyne vastestof bedoel.
Tydens die veranderinge in toestand word die chemiese verbindings in die molekule van die stof nie noodwendig verander nie. Water in vloeistofvorm kan by laer temperature oorgaan tot ys en by hoër temperature na waterdamp oorskakel, wat onder bepaalde omstandighede stoom genoem word. Hierdie drie fases is almal opgebou uit dieselfde H2O molekule.
Die oorgang van die vastestoftoestand na 'n vloeistoftoestand noem 'n mens smelt, dié van vloeistoftoestand na 'n gas word verdamping genoem. Andersom word die oorgang van 'n gas na 'n vloeistof kondensasie genoem en van 'n vloeistof na 'n vastestof stol genoem.
Dit is vir sommige stowwe moontlik om onder bepaalde toestande van die gastoestand direk na die vastestoftoestand oor te slaan. Hierdie oorgang word sublimasie genoem.
By baie hoë drukke en temperature kan daar nie meer tussen die vloeistof en die gasfase onderskei word nie. Die druk en temperatuur waarby dit gebeur noem 'n mens die kritiese punt en die stof wat die punt verbygesteek het word superkrities genoem.
Twee ander minder bekende toestande van materie is plasma en Bose-Einsteinkondensaat. Plasma is die fase waar 'n stof so kwaai verhit word (in die orde van duisende grade Celsius) dat dit elektries geleidend word. Die elektrone van die atoom wentel op hierdie stadium nie meer om die atoom se kern nie. Plasma kom in die natuur voor in die kerne van sterre. Mense het alreeds daarin geslaag om plasma in die laboratorium te vorm waar dit onder beheer gehou word deur elektromagnetiese veld.
BEK is die teenoorgestelde van 'n plasma. Dit word gevorm wanneer 'n stof tot die absolute nulpunt (0 Kelvin of -273.15°C). As die nulpunt benader word, val die atome van die stof almal in dieselfde kwantumfisiese fase, waar hulle een groot superatoom vorm. Iets soortgelyks gebeur ook in die lig van 'n laser. Hierdie toestand is ook in die laboratorium verkry, maar sover bekend kom dit nêrens in die natuur voor nie.
