Nelson Mandela
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nelson Rolihlahla Mandela (d. 18 Temmuz 1918 Umtata'da, Transkei), Güney Afrika'nın seçimle başa gelen ilk devlet başkanıdır.
Ailesi Zosa (Xhosa) dilini konuşan Tembu kabilesindendir. Babası bu kabilenin şefi Henry Mandela'dır. Mandela; lise tahsilinden sonra Fort Hare Üniversity College'a girdi. Burada okurken siyasi olaylara karıştı. Bir öğrenci boykotuna karıştığı ve organize ettiği gerekçesiyle okuldan uzaklaştırıldı. Transkei'den ayrılarak, Transvaal'a gitti. Burada bir süre madenlerde polis memurluğu görevinde bulundu. Bu sırada yarıda bıraktığı üniversite tahsiline mektupla öğretim yoluyla devam etti. 1942'de Witwaterstrand Üniversitesinin hukuk bölümünü bitirerek avukatlık yapmaya başladı. Ülkenin ilk siyah avukatı unvanını aldı. Irk ayrımına karşı yerli halkın kurduğu Afrika Milli Kongresine (ANC) katıldı (1944). Çok kısa zamanda kongrenin Gençlik Birliğine başkan seçildi. Siyahların kurtuluş hareketinin önderlerinden birisi durumuna geldi (1948). Bu arada ırkçılığa karşı silahlı mücadeleyi üstlenen ve kongrenin askeri kanadı özelliğindeki Umkonto ve Sizwe'yi (Milli Mızrağı) de kurarak onun da başkanı oldu (1961).
Ocak 1962'de kendisine destek aramak için yurt dışına çıktı. İngiltere ve Afrika ülkelerini dolaştı. Afrika ülkeleri ile sosyalist ülkelerden silah ve para yardımı temin etti. Ülkeye dönüşünde arkadaşlarıyla birlikte, izinsiz yurtdışına çıkmak, halkı kışkırtmak, sabotajlar ve suikastlar düzenlemek iddialarıyla yargılandı. Halkın, tamamının temsil edilmediği ve beyazların temsil edildiği parlamentonun çıkardığı kanunlara uymak zorunda olmadığını savundu. Beyaz yönetim tarafından ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Bu davranışıyla ırk ayrımına karşı mücadele eden Afrikalı siyahların simge ve sembolü oldu.
Nelson Mandela, dünyanın en ünlü mahkumu olarak anılır. Güney Afrika'da 27 yıl hapiste kaldıktan sonra 1980'li yıllarda, ırkçılığa karşı mücadelenin bütün dünyada yoğunlaşması üzerine adı duyuldu. 1990 yılında devlet başkanı De Klerk tarafından şartsız olarak serbest bırakıldı. Serbest bırakıldığı zaman 71 yaşındaydı. Serbest bırakılmasına Güney Afrika siyahlarının yanında birçok beyaz da sevindi. Mandela'nın; "Mücadele benim hayatımdır. Hayatımın sonuna kadar siyahların bağımsızlığı için mücadele edeceğim." demesi, halk arasında onu bayraklaştırdı.
1990'da hapisten çıkınca Demokratik bir Güney Afrika kurulması için çalışmıştır ve kurmuştur. Afrikalılar, Mandela olmadan bunun gerçekleşemeyeceğine inanır. Bugün Mandela, bir özgürlük savaşçısı olarak kabul edilmektedir. 40 yıl içinde 100'den fazla ödül almıştır. Modern politikacılar içinde en takdir edilenlerden biridir.
Mandela'ya 1979'da Nehrü Ödülü, 1981'de Bruno Kreisky İnsan Hakları Ödülü, 1983'te UNESCO'nun Simon Bolivar Ödülü verildi. Afrika Ulusal Kongresi (ANC) Başkanı Nelson Mandela, 8 Nisan 1992′de kendisine verilmesi kararlaştırılan ‘Uluslararası Atatürk Barış Ödülü’nü reddettiğini açıkladımıştır. Mandela’ya ödülün 19 Mayıs 1992′de dönemin Cumhurbaşkanı Turgut Özal tarafından verileceği açıklanmıştı. 12 Mayıs’ta Johannesburg’ta bir açıklama yapan ANC sözcüsü Gilli Marcus, Mandela’nın ödülü, Türkiye’nin Kürtlere yönelik savaşçı politika ve insan hakları ihlalleri nedeniyle kabul etmediğini açıkladı ve Mandela’nın Türkiye’yi ziyaret etmeyeceğini bildirdi. Açıklamada, Mandela’nın tüm hayatını demokrasiye, insan haklarına ve baskıların kaldırılmasına hizmet ederek geçirdiği vurgulandı. Halkın Emek Partisi (HEP) yaptığı yazılı açıklamayla Mandela’yı tavrından dolayı kutlarken, Başbakan Süleyman Demirel, olayı ‘üzücü’ olarak niteledi. 1986′da verilmeye başlanan Uluslararası Atatürk Barış Ödülü’nün ilki eski NATO Genel Sekreteri Joseph Luns’a verilmişti. Ödül, 1987′de Federal Almanya Cumhurbaşkanı Richard Von Weizsaecker, 1989′da Japon Prensi Takahito Mikasa, 1990 yılında ise 12 Eylül 1980′de Türkiye’de askeri darbe ile yönetimi ele geçiren 7. Cumhurbaşkanı Kenan Evren almıştı. [1]. 1993'te ise De Klerk ile beraber Nobel Barış Ödülü'nü almıştır
Güney Afrika'da, kendi kabilesindeki büyüklerin kendisine taktıkları Madiba lakabıyla tanınır.
Önce gelen: Frederik Willem de Klerk |
Güney Afrika Cumhuriyeti Devlet Başkanı 1994 - 1999 |
Sonra gelen: Thabo Mbeki |
1901: Dunant, Passy 02: Ducommun, Gobat 03: Cremer 04: IDI 05: Suttner 06: Roosevelt 07: Moneta, Renault 08: Arnoldson, Bajer 09: Beernaert, Estournelles de Constant 10: IPB 11: Asser, Fried 12: Root 13: La Fontaine 17: Kızılhaç 19: Wilson 20: Bourgeois 21: Branting, Lange 22: Nansen 25: Chamberlain, Dawes 26: Briand &Stresemann 27: Buisson, Quidde 29: Kellogg 30: Söderblom 31: Addams, Butler 33: Angell 34: Henderson 35: Ossietzky 36: Lamas 37: Cecil 38: Nansen Office 44: Kızılhaç 45: Hull 46: Balch, Mott 47: QPSW, AFSC 49: Boyd Orr 50: Bunche 51: Jouhaux 52: Schweitzer 53: Marshall 54: UNHCR 57: Pearson 58: Pire 59: Noel‑Baker 60: Lutuli 61: Hammarskjöld 62: Pauling 63: Kızılhaç 64: King 65: UNICEF 68: Cassin 69: ILO 70: Borlaug 71: Brandt 73: Kissinger, Le 74: MacBride, Sato 75: Sakharov 76: B.Williams, Corrigan 77: AI 78: Sedat, Begin 79: Rahibe Teresa 80: Esquivel 81: UNHCR 82: Myrdal, García Robles 83: Wałęsa 84: Tutu 85: IPPNW 86: Wiesel 87: Arias 88: BM Barış Gücü 89: Dalai Lama 90: Gorbaçov 91: Suu Kyi 92: Menchú 93: Mandela, de Klerk 94: Arafat, Peres, Rabin 95: Pugwash Conferences, Rotblat 96: Belo, Ramos Horta 97: ICBL, J.Williams 98: Hume, Trimble 99: MSF 2000: Kim 01: BM, Annan 02: Carter 03: Ebadi 04: Maathai 05: UAEA, ElBaradei 06: Yunus, Grameen Bank 07: Gore, IPCC |