ไทแดง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวไทแดง เป็นพวกเดียวกับชาวไทดำ คือไทเดิมนั้นเอง ผิดกันแต่ประเพณีการแต่งกาย คือชาวไทแดงทั่งไปแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีน้ำเงินแก่ (สีน้ำเงินเป็นสีประจำชาติของไทมาแต่อดีต การแต่งกายด้วยสีน้ำเงินแก่ ทำให้ทราบทันทีว่าเป็นคนไท เพราะจีนตามปกติแต่งดำ ญวนแต่งน้ำตาล) ไทแดงชอบมีเครื่องประดับเสื่อผ้า เป็นลูกไม้หรือเป็นลวดลายสีแดง จึงถูกเรียกว่าไทแดง
|
|
|
|---|---|
| ภาษาไหล-เกยัน | หลี • เจียมาว • เกลาว • ลาติ • ลาติขาว • จาเบียว • ลาคัว • ลาฮา |
| ภาษาคำ-ไท | เบ • แสก • ลักเกีย • อ้ายจาม • ต้ง • คัง • มู่หลาม • เหมาหนาน • สุย |
|
กลุ่มภาษาคำ-ไท > กลุ่มภาษาไท
|
|
| กลุ่มเชียงแสน | ไทดำ • ไทยวน (ล้านนาไทย) • ไทขาว • ไทยสยาม • ไทฮ่างตง • ไทแดง • พวน • ตูลาว |
| กลุ่มลาว-ผู้ไท | ลาว • ญ้อ • ผู้ไท • ไทยอีสาน |
| กลุ่มไทพายัพ | อาหม • อ่ายตน • คำตี่ • คำยัง • พ่าเก • ไทขึน • ไทใหญ่ (ฉาน) • ไทลื้อ • ไทเหนือ |
| กลุ่มอื่นๆ | ปายี • ไทถาน • ไทยอง • ไทหย่า |
| ภาษาไต(อื่นๆ) | จ้วง • นุง • ต่าย (โท้) • ตุรุง • นาง • ปูยี |
