ภาษาลิซู
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| ภาษาลีซอ | ||
|---|---|---|
| พูดใน: | จีน, อินเดีย, พม่า, ไทย | |
| จำนวนผู้พูด: | 723,000 คน | |
| ตระกูลภาษา: | ซีโน-ทิเบตาน ภาษากลุ่มทิเบต-พม่า ภาษากลุ่มพม่า-โลโล ภาษากลุ่มโลโล ภาษากลุ่มโลโลเหนือ ภาษาลีซอ |
|
| ระบบการเขียน: | อักษรฟราเซอร์ | |
| สถานะทางการ | ||
| ภาษาทางการใน: | เขตปกครองตนเองเหว่ยซี, เขตปกครองตนเองชนชาติลีซอ นู่เจียง | |
| องค์กรควบคุม: | ไม่มี | |
| รหัสภาษา | ||
| ISO 639-1: | -- | |
| ISO 639-2: | -- | |
| ISO 639-3: | lis | |
| หมายเหตุ: บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากลปรากฏอยู่ คุณอาจต้องการไทป์เฟซที่รองรับยูนิโคดเพื่อการแสดงผลที่สมบูรณ์ | ||
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
||
ภาษาลีซอ หรือ ลีสู่ เป็นภาษากลุ่มจีน-ทิเบต ที่มีเสียงวรรณยุกต์ ใช้พูดในมณฑลยูนนาน พม่าเหนือและภาคเหนือของไทย รวมทั้งบางส่วนในอินเดีย เป็นภาษาพูดของชาวลีซอ มีสามสำเนียงคือ หัว ไป่ และลู ใกล้เคียงกับภาษาลาฮูและภาษาอาข่า และมีความสัมพันธ์กับภาษาพม่า ภาษาจิงผ่อ และภาษายิ
|
|
|
|---|---|
| ภาษาในพม่าและไทย | พม่า • ก๊อง • มปี • ลาฮู • ลีซอ • อาข่า • กะเหรียง • จิงผ่อ • มูเซอ • เมี่ยน |
| ภาษาในจีน | น่าซี • ไป๋ • อี้ • ลีซอ • เอ้อซู • ตันกัต • ทิเบต |
| ภาษาในเอเชียใต้ | เนวารี • กินเนารี • คาม • ชันเตียล • เชอร์ปา • ซองคา • ทูลุง • โบโด • มณีปุระ • กอกโบรอก • ไมโซ • องามี • เอา ฮมาร์ • นัรพู • บัลติ • บาฮิง • เบลฮาเร • ปูมา • ลาดัก • ลิมบู • เลปชา • โลทา • วัมบูเล • สิกขิม |
