Wenedyk

Z Wikipedii

Wenedyk – język sztuczny typu naturalistycznego, stworzony przez holenderskiego tłumacza i lingwistę Jana van Steenbergena. Celem jego powstania było pokazanie, jak mógłby wyglądać język polski będąc językiem romańskim, a nie słowiańskim. Wenedyk przeszedł przez te same zmiany z łaciny ludowej co polski z prasłowiańskiego; wskutek tego słownictwo i morfologia są przeważnie romańskie, natomiast fonologia, ortografia i składnia polskie. Wenedyk odgrywa rolę w historii alternatywnej Ill Bethisad, w której jest jednym z języków Rzeczypospolitej Dwóch Koron.

Spis treści 1 Przykład (Ojcze nasz): 2 Zobacz też 3 Referencje 4 Link zewnętrzny

[edytuj] Przykład (Ojcze nasz):

Potrze nostry, kwały jesz en czałór, sąciewkaty si twej numię.
Owień twej rzeń.
Foca si twa włątać, komód en czału szyk i sur cierze.
Da nów odzej nostry pań kocidzany.
I dziemieć nów nostrze dziewta, komód i nu dziemiećmy swór dziewtorzór.
I nie endycz nosz en ciętaceń, uta liwra nosz dzie mału.
Nąk twie są rzeń i pociestać i głurza, o siąprz. Amen.

[edytuj] Zobacz też

• Języki sztuczne

[edytuj] Referencje

• Dorota Gut: Now@ Mow@ ("New Language"), Wiedza i Życie, February 2004: Ten artykuł jest głównie, choć nie wyłącznie, o Wenedyku.
• Tilman Berger: Vom Erfinden Slavischer Sprachen

[edytuj] Link zewnętrzny

• Lęgwa wenedka (strona w jęz. angielskim)