Red Hot Chili Peppers
Z Wikipedii
| Red Hot Chili Peppers | |
 Red Hot Chili Peppers na festiwalu Pinkpop |
|
| Rok założenia | 1983 |
| Pochodzenie | Los Angeles ( Stany Zjednoczone) |
| Gatunek | rock funk rock |
| Wytwórnia płytowa | Warner Bros. (od 1990) EMI (1983-90) |
| Powiązania | What Is This? Fear Jane's Addiction |
| Aktualni członkowie | |
| Anthony Kiedis John Frusciante Flea Chad Smith |
|
| Byli członkowie | |
| Hillel Slovak Jack Irons Dave Navarro |
|
| Współpracownicy | |
| Rick Rubin | |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa | |
Red Hot Chili Peppers – kalifornijski zespół grający rock z elementami funku.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
W roku 1973 jedenastolatek Anthony Kiedis opuścił swoje rodzinne miasto Grand Rapids i wyjechał do ojca do Los Angeles. Tam, w liceum zaprzyjaźnił się z Michaelem Balzary (Flea) – Nowojorczykiem australijskiego pochodzenia. W 1978 Anthony i Flea założyli swój pierwszy zespół – Los Faces. Za jakiś czas połączyli siły z dwoma innymi młodymi muzykami, byli to: Jack Irons i Hillel Slovak. Po kilku zmianach personalnych zespół przyjął swą ostateczną nazwę i po podpisaniu kontraktu z EMI American wydał swą pierwszą płytę zatytułowaną The Red Hot Chili Peppers (1984).
Następnym krążkiem był Freaky Styley. Przyniósł on grupie spory rozgłos i przyciągnął wielu fanów, w tym szesnastolatka Johna Frusciante, obecnego gitarzystę zespołu. Następnie ukazał się album The Uplift Mofo Party Plan oraz składanka The Abbey Road EP.
Niestety, 25 czerwca 1988 z powodu przedawkowania narkotyków (heroiny) zmarł jeden z założycieli grupy – Hillel Slovak. Jego śmierć diametralnie zmieniła życie muzyków, Jack Irons, z powodu licznych załamań nerwowych, spędził długi czas w szpitalu, a w ostateczności odszedł z zespołu. Anthony ciężko walczył z uzależnieniem od narkotyków, które na szczęście udało mu się przezwyciężyć.
Po tym dramatycznym etapie w zespole pozostały zaledwie 2 osoby: Kiedis i Flea. Wspomniany już, bardzo utalentowany, ogromny fan Red Hot Chili Peppers – John Frusciante, tak oczarował swą grą zespół, że wkrótce, jako gitarzysta został przyjęty do ekipy. Kolejnym członkiem został perkusista Chad Smith. W tym składzie powstał nowy krążek: Mother's Milk (1989), który nie dał czwórce artystów wiele uznania. Jednak wydany w 1991 album pod tytułem Blood Sugar Sex Magik okazał się wielkim sukcesem – uzyskał status platynowej płyty i szybko został uznany za największe osiągnięcie w całej karierze formacji. Młody John nie wytrzymał jednak ogromnej popularności i w trakcie japońskiej trasy koncertowej odszedł z zespołu. Na jego miejsce przyjęto Dave'a Navarro. Nagrali z nim album One Hot Minute (1995), który, choć artystycznie wcale nie najgorszy (na nim znajduje się jeden z najbardziej lubianych obecnie utworów grupy – chwytający za serce My Friends) jednak nie odniósł znacznego sukcesu.
Frusciante, w trakcie swojej sześcioletniej przerwy w rozwoju muzycznym grupy popadł w bardzo silne uzależnienie od heroiny i kokainy. Stracił cały swój majątek, jego zadłużenie u dealerów stało się tak duże, że grożono mu śmiercią; musiał się ukrywać. Aby zdobyć pieniądze na narkotyki wydał dwa solowe albumy: Niandra Lades & Usually Just A T-Shirt i Smile From the Streets You Hold. W końcu, dzięki obrazom jakie zaczął malować, udało mu się spłacić należności i wznowić normalne życie.
Po swojej długiej nieobecności John powrócił do zespołu. W roku 1999 ukazała się ich kolejna, znacznie lżejsza od poprzednich, płyta – Californication. Otrzymała ona nominację do nagrody Grammy w kategorii Najlepszy Rockowy Album, a utwór "Scar Tissue" okrzyknięto mianem Najlepszej Rockowej Piosenki 2000. Rok 1999 to również występ na festiwalu Woodstock. RHCP wystąpiło jako ostatni zespół, będąc swego rodzaju główną atrakcją całej imprezy. Warto wspomnieć że podczas koncertu Flea wystąpił przyodziany w same tatuaże... parę miesięcy później, podczas ceremonii MTV Video Music Awards, grupa została uhonorowana nagrodą Video Vanguard Award, natomiast utwór Californication wywalczył 5 nominacji, zdobywając ostatecznie statuetkę za najlepszą reżyserię.
Rok 2002 przyniósł kolejny krążek pt. By the Way. Podobnie jak poprzednie zyskał on uznanie wielu milionów fanów na całym świecie. Jedną z ostatnich pozycji w dyskografii Red Hot Chili Peppers jest kompilacja największych przebojów grupy – Greatest Hits.
Następnie wydali podwójny album Live In The Hyde Park – jedyna koncertowa płyta w dorobku formacji. Zawiera materiały z trzech występów nagranych w dniach 19,20 i 25 czerwca 2004 w Hyde Park w Londynie. Album ten został wydany wyłącznie w Unii Europejskiej, Australii, Nowej Zelandii i Japonii.
Najświeższy jest longplay grupy, Stadium Arcadium – wydanie dwupłytowe wydane w maju 2006 roku. Składa się ono z dwóch krążków: Jupiter i Mars. Na każdym z nich znajduje się 14 piosenek. Album wielu krytyków uznało za najlepszy od czasów pamiętnego Blood Sugar Sex Magik, odniósł natychmiastowy sukces, a zespół wyruszył w trasę koncertową. Album promował singel "Dani California".
Zdobyli prestiżową nagrodę "Grammy" za najlepszy album rockowy roku.
3 lipca 2007 Red Hot Chili Peppers po raz pierwszy zagościli na koncercie w Polsce, na Stadionie Śląskim w Chorzowie.
20 maja 2008 roku grupa zawiesiła działalność na okres jednego roku[1].
W tym samym, 2008 roku zespół będzie posiadał swoją własną gwiazdę w Hollywood Walk of Fame.
[edytuj] Członkowie
[edytuj] Obecni
- Anthony Kiedis (1983 – ) – jeden z założycieli grupy, wokal
- Michael Balzary, znany jako Flea (1983 – ) – jeden z założycieli grupy, gitara basowa, trąbka
- John Frusciante (1989-1992; 1998- ) – gitary
- Chad Smith (1989 – ) – perkusja
[edytuj] Występowali również
[edytuj] Gitarzyści
- Hillel Slovak (1983; 1985-1988)
- Jack Sherman (1983-1985)
- Duane 'Blackbird' McKnight (1988-1989)
- Arik Marshall (1992-1993)
- Jesse Tobias (1993)
- Dave Navarro (1993-1998)
[edytuj] Perkusiści
- Jack Irons (1983; 1985-1988)
- Cliff Martinez (1983-1985)
- D.H. Peligro (1988-1989)
[edytuj] Dyskografia
Zobacz więcej w osobnym artykule: Dyskografia Red Hot Chili Peppers.- The Red Hot Chili Peppers (1984)
- Freaky Styley (1985)
- The Uplift Mofo Party Plan (1987)
- The Abbey Road EP (1988)
- Mother's Milk (1989)
- Blood Sugar Sex Magik (1991)
- What Hits!? (największe przeboje, 1992)
- Out In L.A. (niepublikowane kawałki, wersje live, dema i remiksy, 1994)
- One Hot Minute (1995)
- Californication (1999)
- By the Way (2002)
- Greatest Hits (największe przeboje, 2003)
- Live In The Hyde Park (2004)
- Stadium Arcadium (2006)
Przypisy
- ↑ Artists: Red Hot Chili Peppers. ultimate guitar.
[edytuj] Linki zewnętrzne
