Joe Frazier
Z Wikipedii
Joseph William Frazier (ur. 12 stycznia 1944 w Beaufort, Karolina Południowa) - bokser amerykański.
Zdobywca złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Tokio 1964 w wadze ciężkiej.
Od 1965 bokser zawodowy. Po wygraniu 19 walk (w tym 17 przez nokaut) stoczył w 1968 zwycięską walkę z Busterem Mathisem, z którym przegrał jako amator (i który miał reprezentować USA na olimpiadzie w Tokio, ale złamał palec) o wakujący tytuł zawodowego mistrza świata wagi ciężkiej w wersji Komisji Bokserskiej stanu Nowy Jork. W 1969 roku został uznany mistrzem świata przez federacje NY pokonując Dave'a Zyglewicza w pierwszej rundzie przez k.o. W 1970 znokautował mistrza świata wersji WBA Jimmy'ego Ellisa i został niekwestionowanym championem.
Muhammad Ali po powrocie na ring w 1970 i stoczeniu dwóch zwycięskich walk zmierzył się z Frazierem 8 marca 1971 w Madison Square Garden w Nowym Jorku. Po 15 rundach wygrał na punkty Frazier, a Ali zanotował pierwszą porażkę w karierze (był nawet liczony).
Frazier stracił tytuł mistrza świata w 1973 w Kingston na Jamajce na rzecz George'a Foremana, mistrza olimpijskiego z następnych igrzysk w Meksyku w 1968, który go znokautował w drugiej rundzie. Była to pierwsza porażka Fraziera. Boksował potem do 1976, a pokonali go jedynie ponownie Foreman i dwukrotnie Muhammad Ali. Ostatnia walka z Alim z 1 października 1975 w Manili na Filipinach została nazwana Thrilla in Manila. Frazier nie był w stanie wyjść do ostatniej 15 rundy, a Ali uznał tę walkę za najtrudniejszą w swojej karierze. Po drugiej porażce z Foremanem w 1976 Frazier wycofał się, ale w 1981 powrócił na jedną walkę, remisując z mało znanym Jumbo Cummingsem.
Frazier stoczył 37 walk, z których wygrał 32 (27 przed czasem), 4 przegrał (3 przed czasem), a 1 zremisował. Oprócz Alego, Mathisa i Ellisa (dwukrotnie) pokonał takich znanych pięściarzy jak Eddie Machen, Oscar Bonavena (dwukrotnie), Doug Jones, George Chuvalo, Manuel Ramos, Jerry Quarry (dwukrotnie), Bob Foster i Joe Bugner.
w 1990 został wybrany do Bokserskiego Hallu Sławy. Jest uznawany za jednego z wielkich championów bokserskich lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku.
