Idzi z Tuskulum

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Idzi (Gilles) z Tuskulum, także Idzi z Tusculum oraz Gilles z Paryża (1080 - 1142) - kardynał-biskup Frascati od 1121. Pochodził z Paryża i został benedyktynem w Cluny.

Jako legat papieski Paschalisa II, przeprowadzający legację w Polsce Idzi z Tuskulum w 1105 r. zawarł zapis o Tuchowie (Tucov) - posiadłości Benedyktynów z Tyńca. Jako legat papieża Kaliksta II w Polsce (od maja 1123 roku) napisał w Krakowie dokumenty (maj 1123- styczeń 1125) przeprowadzając legację w Polsce i za zgodą Bolesława Krzywoustego i syna Bolesława oraz bp.krakowskiego Radosta zatwierdzał posiadłości klasztoru opactwa benedyktynów w Tyńcu, m.in. takie jak : Bieździedza, Kratowice, Pilzno, Brzostek (Brestek), Klecie (Clececi), Dęborzyn (Doborin), Szebnie, i wioskę "Vnochovici" ( Januszkowie?).

Wprowadził uchwały soboru laterańskiego i zajmował się sprawami organizacji polskiego Kościoła. W 1124 roku (za czasów Bolesława III Krzywoustego) legat papieski Idzi z Tuskulum wpłynął utworzenie nowego biskupstwa w Lubuszu i na powstanie tutaj diecezji lubuskiej, której zadaniem miała być chrystianizacja pogranicznych terenów słowiańskich. Z powodu jednak szybkich postępów niemieckich pomysłu tego nie udało się zrealizować. Pomimo tego struktura diecezjalna przetrwała. Reaktywował diecezję kruszwicką, przeniesioną wkrótce do Włocławka. Jeszcze przed majem 1124 Idzi opuścił Bolesława Krzywoustego i udał się na Węgry.

Idzi z Tuskulum brał również udział w nieudanej akcji misyjnej na Pomorzu wraz z Bernardem Hiszpanem.

Podczas papieskiej elekcji 1130 poparł antypapieża Anakleta II i popierał go przez cały okres schizmy do 1138. Innocenty II przywrócił go wówczas do godności kardynalskiej, jednak w następnym roku Sobór Laterański II ponownie go jej pozbawił.