Gubin
Z Wikipedii
Współrzędne: 51°57' N 14°43' E
| Gubin | |||||
|
|||||
| Województwo | lubuskie | ||||
| Powiat | krośnieński (lubuski) | ||||
| Gmina - rodzaj |
Gubin miejska |
||||
| Burmistrz | Bartłomiej Bartczak (e-mail) |
||||
| Powierzchnia | 20,68 km² | ||||
| Położenie | 51° 57' N 14° 43' E |
||||
| Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
17 150 829,3 os./km² |
||||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
68 | ||||
| Kod pocztowy | 66-620 | ||||
| Tablice rejestracyjne | FKR | ||||
|
Położenie na mapie Polski
  Gubin
|
|||||
| TERC10 (TERYT) |
4081102011 | ||||
| Miasta partnerskie |  Niemcy Guben |
||||
|
Urząd miejski3
ul. Piastowska 2466-620 Gubin tel. 68 455-81-00; faks 68 455-81-02 |
|||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||
| Strona internetowa miasta | |||||
Gubin - miasto w polskiej części Dolnych Łużyc na prawym brzegu Nysy Łużyckiej, nad Lubszą w województwie lubuskim (powiat krośnieński). W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa zielonogórskiego. Leży na granicy z Niemcami i do 1945 roku było wschodnią częścią miasta Guben. Zlokalizowane są tutaj drogowe i kolejowe przejścia graniczne.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po raz pierwszy wzmiankowany w pocz. XIII w. (1211) w dokumencie Henryka Brodatego zwalniającym z opłat celnych sól importowaną z Gubina i podającym, że posiadał prawo składu. 1 czerwca 1235 roku nadano Gubinowi przywilej lokacyjny i magdeburskie prawa miejskie a w roku 1311 prawo do bicia własnej monety.
W XVI wieku (od 1526) miasto należało do Czech, następnie w 1620 roku wraz z całymi Dolnymi Łużycami weszło w skład Saksonii, by po klęsce Napoleona i wspierającej go Saksonii, na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego w 1815 stać się częścią Prus a następnie Brandenburgii. W XIX wieku budowa linii kolejowych: w 1846 otwarcie linii do Berlina i Wrocławia (jedna z najstarszych w Polsce), a w 1870 do Krosna Odrzańskiego. Od 1904 do 1938 w Gubinie (niem. Guben) kursowały tramwaje, duże zniszczenia (ok. 90%) zabudowy w czasie II wojny światowej, szczególnie zacięte walki o tzw. Góry Śmierci zakończone 28 lutego 1945 zdobyciem miasta przez oddziały sowieckie
W latach 1951–2002 Gubin był dużym garnizonem wojskowym. W latach 1951-1957 stacjonowały w nim jednostki 19. Dywizji Zmechanizowanej przeformowanej w 1957 w 5 Saską Dywizję Pancerną im. Aleksandra Waszkiewicza.
W 1990 w wyniku zmian organizacyjnych 5 Dywizję Pancerną im. Aleksandra Waszkiewicza przekształcono w 5 Kresową Dywizję Zmechanizowaną im. Króla Bolesława Chrobrego, a następnie 5 Kresową Brygadę Zmechanizowaną, by w 2002 całkowicie zlikwidować Garnizon Gubin.
[edytuj] Gospodarka
Miasto miało "od zawsze" handlowy charakter, ze względu na swoje dogodne położenie – pogranicze słowiańsko-germańskie, ważne szlaki handlowe z północy na południe z Pomorza Zachodniego do Czech (wzdłuż Odry i Nysy Łużyckiej) oraz z zachodu na wschód z Łużyc do Wielkopolski. Handlowano wołami i zbożem z kupcami szkockimi, węgierskimi i polskimi. Ponadto uprawiano tu winorośl i wytwarzano wino, z którego swego czasu Gubin słynął. Zajmowano się również żeglugą na Nysie i Odrze.
W XIX w. założono na lewobrzeżnych, zachodnich przedmieściach Gubina pierwszą na Łużycach mechaniczną przędzalnię wełny. Od tego czasu Gubin staje się znanym ośrodkiem włókienniczym.
[edytuj] Struktura powierzchni
Według danych z roku 20026, Gubin ma obszar 20,68 km², w tym:
- użytki rolne: 61%
- użytki leśne: 5%
Miasto stanowi 1,49% powierzchni powiatu.
[edytuj] Demografia
Od końca XIX wieku miasto notowało dynamiczny rozwój demograficzny – w roku 1860 miasto liczyło ok. 15000 mieszkańców, by w roku 1939 posiadać ich ~45800 (z czego ok. 28000 w części prawobrzeżnej).
Dane z 30 czerwca 20042:
| Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
| populacja | 17 150 | 100 | 8959 | 52,2 | 8191 | 47,8 |
| gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
829,3 | 433,2 | 396,1 | |||
Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1471,66 zł.
[edytuj] Lista znanych osób związanych z Gubinem
(w porządku alfabetycznym)
- Olga Borys
- Ewelina Flinta
- Krzysztof Gierczyński
- Tadeusz Raczkiewicz
- Urszula Dudziak
- Gen.bryg.Wincenty Cybulski-Absolwent szkoły podstawowej nr.2 w 1963 oraz liceum ogólnokształcącego w Gubinie 1967 rok.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Babimost • Bytom Odrzański • Cybinka • Czerwieńsk • Dobiegniew • Drezdenko • Gorzów Wielkopolski • Gozdnica • Gubin • Iłowa • Jasień • Kargowa • Kostrzyn nad Odrą • Kożuchów • Krosno Odrzańskie • Lubniewice • Lubsko • Łęknica • Małomice • Międzyrzecz • Nowa Sól • Nowe Miasteczko • Nowogród Bobrzański • Ośno Lubuskie • Rzepin • Skwierzyna • Sława • Słubice • Strzelce Krajeńskie • Sulechów • Sulęcin • Szlichtyngowa • Szprotawa • Świebodzin • Torzym • Trzciel • Witnica • Wschowa • Zbąszynek • Zielona Góra • Żagań • Żary
_COA.svg/50px-POL_powiat_krośnieński_(lubuski)_COA.svg.png)
Miasta: Gubin • Krosno Odrzańskie
Gminy miejskie: Gubin
Gminy miejsko-wiejskie: Krosno Odrzańskie
Gminy wiejskie: Bobrowice • Bytnica • Dąbie • Gubin • Maszewo
