Drewno pierścieniowonaczyniowe
Z Wikipedii
Drewno pierścieniowonaczyniowe - drewno, w którym słój roczny jest wyraźnie widoczny. Wyróżnia się w nim dość porowate drewno wczesne, z licznymi naczyniami o znacznej średnicy i drewno późne, twarde i zbite, z nielicznymi małymi naczyniami. Naczynia w drewnie wczesnym ułożone są w kształcie pierścienia, a w późnym - zwykle w postaci plamek, punkcików i linii falistych, przebiegających najczęściej zgodnie ze słojem rocznym.
Do gatunków pierścieniowonaczyniowych należą m.in.: dęby, wiązy, jesiony, morwy, robinia, żarnowiec, róża.
Zobacz też: drewno rozpierzchłonaczyniowe, dendrologia
