Malachiet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Malachiet | |
|---|---|
 |
|
| Mineraal | |
| Chemische formule | Cu2CO3(OH)2 |
| Kristalvorm | klein, lang-prismatisch |
| Kleur | schakeringen van groen |
| Streepkleur | lichtgroen |
| Hardheid | 3,5-4,5 |
| Gemiddelde dichtheid | 4050 kg/m3 |
| Glans | glasglans, zijdeglans, vetglans |
| Opaciteit | doorschijnend of opaak |
| Breuk | splinterig, schaalvormig |
| Splijting | plaatvormig |
| Kristaloptiek | |
| Brekingsindices | Np 1,655, Nm 1,875, Ng 1,909 |
| Dubbelbreking | 0,254 |
| Fluorescentie | geen |
| Luminescentie | geen |
| Overige eigenschappen | |
| Veredeling | impregneren met paraffine of epoxyhars |
| Bijzondere kenmerken | Heldergroene aggreagaten, donkergroene kristallen |
Malachiet is waarschijnlijk genoemd naar het Griekse woord malache of diepgroen ( = Groen Kaasjeskruid), volgens anderen naar het woord malachos of zacht, terug. Het mineraal malachiet is een koper-carbonaat met de chemische formule Cu2CO3(OH)2. Het wordt in de natuur veelal samen gevonden met het verwante azuriet (Cu3(CO3)2(OH)2). De kristalstructuur is monoklien en is meestal botryoïdaal van vorm.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Malachiet werd al vroeg als edelsteen bewerkt. In Egypte werden er cameeën, amuletten en siervoorwerpen van vervaardigd. Ook de Grieken en Romeinen kenden malachiet. Het verpulverde mineraal werd gebruikt als schmink en als kleurstof voor verf. Men beweerde dat malachiet in staat was kinderen tegen toverij en hekserij te beschermen. In de antieke tijd dacht men dat het oogkwalen kon genezen. In de 16de eeuw werd het in Midden-Europa gebruikt om de groei van kinderen te bevorderen en om pijn te stillen.
[bewerk] Ontstaan
Oxidatiezones van koperafzettingen.
[bewerk] Voorkomen
De bekendste voorkomens van malachiet in Azië zijn, China en India. Belangrijke afzettingen bevinden zich ook in Australië, maar vooral op het Amerikaanse continent, bijvoorbeeld in Arizona (bij Bisbee werd een blok gevonden van 4,5 ton), Nevada, Colorado en Utah. In Nicaragua en Kongo zijn fraaie malachieten gevonden. Malachieten in Mexico, Chili en Cuba zijn van edelsteenkwaliteit. De belangrijkste en historisch meest bekende voorkomens liggen in Afrika. Hier wordt malachiet al sinds de oudheid gewonnen in de Copperbelt (kopergordel) in Congo-Kinshasa en Zambia.
De malachietzone strekt zich uit van de provincie Katanga (Congo-Kinshasa) tot in Zambia. Deze malachieten worden beschouwd als de mooiste en beste ter wereld. Fraaie malachietkristallen worden gevonden in Namibië (Tsumeb), Marokko, Zimbabwe en Angola. Niet minder belangrijke afzettingen zijn er ook in Rusland, in de Oeral ontgonnen, deze liggen in de omgeving van de stad Nizjni Tagil, de malachietzone reikt hier tot een diepte van 130 meter en werd al in 1709 ontgonnen, (afzetting Goemesjevsk), daar zijn blokken malachiet van meerdere tonnen gevonden.
Mooie malachieten vond men ook in Kazachstan. Europa kent slechts kleine vindplaatsen van weinig betekenis in Duitsland, Slowakije, Hongarije, Roemenië, Engeland en Frankrijk. In België wordt malachiet aangetroffen in de vallei van de Salm en in kalksteen te Wezet.
[bewerk] Bewerking
Cabochons, taflsijpsel, kleine tot grote gesneden stenen, siervoorwerpen, muurbekledingen, facetgeslepen stenen zijn zeldzaam en niet groter dan 2 karaat. Het wordt veelal tot sieraden geslepen en gepolijst, maar deze worden door hun geringe hardheid (3,5-4,5) vlug dof. Soms wordt malachiet ook gebruikt voor de vervaardiging van grote groene voorwerpen, zoals in de grote groene zaal van het Hermitagemuseum in Sint-Petersburg. De voet van de FIFA World Cup (trofee) bestaat uit malachiet.
[bewerk] Vergelijkbare materialen
[bewerk] Imitaties
Glas.
[bewerk] Determinatie
Hardheid, soortelijk gewicht.
[bewerk] Aanbeveling
Gevoelig voor warmte.
[bewerk] Verzorging van de steen
In lauwwarm water ontladen.
