Louis Jules Trochu

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Louis Jules Trochu (Belle-Île-en-Mer, 12 maart 1815 - Tours, 7 oktober 1896) was een Frans generaal en politicus.

Jules Trochu volgde een opleiding aan de prestigieuze militaire academie Saint-Cyr en hij werd in 1837 toegevoegd aan het stafcorps en in 1840 werd hij bevorderd tot luitenant en in 1843 tot kapitein. Hij diende onder maarschalk Bugeaud in Algerije en streed er bij Sidi Yoessoef en Isly. Maarschalk Bugeaud benoemde hem tot zijn adjudant en in 1845 werd hij bevorderd tot majoor en in 1853 tot kolonel. Tijdens de Krimoorlog (1854-1856) onderscheidde Trochu zich als adjudant van maarschalk Saint Arnoud en als commandant van de elitetroepen en later als generaal. Tijdens de Franse campagne in Italië voerde hij een divisie aan en werd hij onderscheidden met het Grootkruis van het Légion d'honneur.

Sinds 1866 werkte Trochu voor het ministerie van Oorlog en belaste met de reorganisatie van het Franse leger. In 1867 verscheen zijn boek L'Armée française en 1867, een bestseller waarvan in 1870 de twintigste druk verscheen. Het boek is doorspekt met Orléanistische sentimenten en werd daarom niet goed ontvangen door het keizerlijk hof. Het gevolg was dat Trochu zijn werk voor het ministerie van Oorlog moest staken en met halvering van zijn salaris werd gepensioneerd. Na het uitbreken van de Frans-Duitse oorlog (1870) werd hem aanvankelijk een commando in het veld geweigerd, maar na de ernstige Franse verliezen in de eerste weken van de oorlog werd hij echter door keizer Napoleon III tot commandant van de troepen in het militaire kamp van Châlons benoemd en op 17 augustus 1870 gouverneur van Parijs en bevelhebber van alle Franse troepen in de Franse hoofdstad.

Energiek toog generaal Trochu ter werk om de hoofdstad te beschermen tegen de Duitsers die in de richting van Parijs marcheerden. Op 4 september, na de revolutie, werd Trochu president van de Regering van Nationale Verdediging (zowel staatshoofd als premier), de voorlopige regering van Frankrijk. Op 19 september was Parijs omsingeld door de Duitsers en begon een beleg 4 maanden. Trochu bezwoer de stad nooit over te geven aan de Duitsers. In januari 1871 begonnen de Duitsers met hun laatste grote offensief, en Trochu, die besefte dat de strijd gestreden was, trad als gouverneur af (22 januari). Zijn opvolger werd generaal Joseph Vinoy. Trochu bleef echter president van de Regering van Nationale Verdediging, na de wapenstilstand van februari 1871, trad hij af.

Na de oorlog werd generaal Trochu voor het departement Morbihan in de Franse Nationale Vergadering gekozen. In juli 1872 trok hij zich uit het politieke leven terug en in 1873 uit het leger.

[bewerk] Zie ook

• Lijst van premiers van Frankrijk
• Regering van Nationale Verdediging

[bewerk] Werken

• Pour la vérité et pour la justice (1873)
• L'Armée française en 1879, par un officier en retraite (1879)

Voorganger: Napoleon III (Keizer der Fransen)

Staatshoofd van Frankrijk (President van de Regering van Nationale Verdediging) 1870

Opvolger: Adolphe Thiers (Staatshoofd van de Franse Republiek