Doping in de Ronde van Frankrijk

Dit artikel is een lijst van dopinggevallen en dopingzaken in de Ronde van Frankrijk:

De eerste dopingcontrole in de Tour is een feit. Dat wekt een hoop ergernis bij de renners, die prompt staken. Vijf renners blijken bij de eerste controle positief.

Tom Simpson overlijdt in 1967 op de flanken van de Mont Ventoux aan een combinatie van alcohol, amfetaminen en vermoeidheid.

Joop Zoetemelk test voor de eerste keer positief in de Ronde van Frankrijk. Twee jaar later zou dat hem nog eens overkomen.

Michel Pollentier wordt in 1978 uit de Tour gezet nadat hij met schone urine uit een condoom geprobeerd heeft fraude te plegen bij de dopingcontrole na de rit naar Alpe d'Huez.

Joop Zoetemelk, in 1977 ook al eens positief bevonden, loopt in 1979 weer tegen de lamp. Met Joaquim Agostinho is hij de enige die tweemaal in de Tour positief bleek.

Klassementsleider Pedro Delgado wordt betrapt op gebruik van het maskeermiddel Probenecide. Het middel staat wel op de IOC-lijst, maar niet op die van de wereldwielerbond UCI. Delgado gaat vrijuit en wint de Tour van dat jaar.
Bij Gert-Jan Theunisse wordt in juli 1988 een te hoge testosteronwaarde vastgesteld. Dat zou de coureur later nog vaker gebeuren.

Geen doping, maar wel een hoop heisa. De PDM-ploeg moet in 1991 doodziek de Tour verlaten nadat de heren renners aan het infuus hebben gelegen. De Intralipid was buiten de ijskast bewaard en bedorven.

Zie Festina-affaire voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Tour van 1998 is nog niet begonnen als in de wagen van Festina-verzorger Willy Voet dermate veel verboden stoffen worden gevonden dat de hele ronde op zijn kop wordt gezet. Rel op rel volgt, ook de TVM-ploeg komt niet ongeschonden uit de strijd.

Sergej Ivanov (Farm Frites) wordt in 2000 als eerste uit de Tour gezet vanwege een te hoge hematocrietwaarde. Dat zou kunnen duiden op gebruik van EPO.

Niet betrapt, maar toch een beetje. De vrouw van Raimondas Rumsas, nummer drie van het klassement, wordt luttele uren na de Tour van 2002 aangehouden met een auto vol 'medicamenten'.

Lotto-Domo-renner Christophe Brandt wordt uit de Tour van 2004 gezet vanwege het (vermeende) gebruik van methadon. Nadien wordt hij niet geschorst, omdat hij voor het tribunaal van de Belgische wielerbond aannemelijk kon maken dat de methadon per ongeluk in zijn lichaam terecht was gekomen. Zijn apotheker zou een foutje hebben gemaakt bij het bereiden van een recept.

Dario Frigo overkomt hetzelfde als zijn voormalige ploegmaat Rumsas: ook zijn vrouw werd aangetroffen met een wagen vol EPO. Frigo wordt uit de Tour anno 2005 gezet. Frigo kreeg enkele jaren daarvoor al zes maanden schorsing toen hij in de Giro betrapt werd op het bezit van EPO.

Aan de vooravond van de Ronde van Frankrijk 2006 gaf het Spaanse gerecht een lijst vrij met renners die er van verdacht werden bloeddoping te hebben genomen onder begeleiding van de Spaanse sportarts Eufemiano Fuentes. Favorieten Jan Ullrich, Ivan Basso en Francisco Mancebo worden hierdoor geweerd van deelname aan de Tour. Tot overmaat van ramp wordt een week na de Tour bekend dat bij winnaar Floyd Landis een te hoog testosterongehalte is aangetroffen.
Floyd Landis werd betrapt op het gebruik van doping tijdens de Tour van 2006. Het zou nog heel lang duren tot er eindelijk een winnaar zou worden aangewezen voor deze Ronde van Frankrijk. Nummer twee destijds: Oscar Pereiro Sio, is sinds kort aangesteld als winnaar van de Tour de France 2006

Patrik Sinkewitz testte, nog voor de Ronde van Frankrijk, tijdens een controle buiten competitie positief. Het nieuws kwam naar buiten tijdens de Tour, met als gevolg dat er in Duitsland geen rechtstreeks verslag meer van de Tour gedaan werd door de ARD en ZDF.
Aleksandr Vinokoerov testte positief op doping, het ging hierbij om een homologe bloedtransfusie. Dit had tot gevolg dat de Astana-ploeg zich terugtrok uit de Tour.
Cristian Moreni is in de 11e etappe positief getest op testosteron. Ook zijn ploeg, Cofidis, verliet daarop de Tour.
Iban Mayo werd tijdens de rustdag van 24 juli betrapt op epo. Mayo werd zestiende in de eindstand. Mayo werd speciaal gevolgd door de UCI wegens ongewone bloedwaarden in vorige controles en wegens zijn opvallende onregelmatige prestaties zowel in postieve als in negatieve zin.

Ronde van Frankrijk
winnaars • puntenklassement • bergklassement • jongerenklassement • ploegenklassement • bekende beklimmingen • ranglijst etappewinnaars • dopinggevallen • valpartijen • rode lantaarn • meeste tourdeelnames gele trui • groene trui • bolletjestrui • witte trui • rood rugnummer • lapjestrui • rode trui Belgische deelnemers • dragers gele trui • etappewinnaars Nederlandse deelnemers • dragers gele trui • etappewinnaars 1903, 1904, 1905, 1906, 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912, 1913, 1914, 1919, 1920, 1921, 1922, 1923, 1924, 1925, 1926, 1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010