Augustinus
Vun Wikipedia
Augustinus vun Hippo. (* 13. November 354 in Thagaste in Noordafrika; † 28. August 430 in Hippo Regius).
Inholtsverteken |
[ännern] Leben
[ännern] Öllernhuus
Aurelius Augustinus siene Öllern weeren sien Mudder Monika oder Monnica un sien Vadder Patricius. Sien Vadder weer een Beamten vun de Stadt Thagaste un he stünn sik goot. Patricius weer keen besonners frommen Minschen un hett sik eerst kort vor sienen Dood in dat Johr 371 dopen loten. Man siene Mudder, de hett dat so richtig mit de Karken harrt. Se hett ehren Jungen dat Beden lehrt un wat süß noch to´n christlichen Globen tohören deit. Man de lüttje Augustinus is in siene Kinnertiet nich döfft wurrn.
[ännern] Schooltiet un Studium
Noh School is he toeerst in siene Vadderstadt gohn, man as he up de högere Scholen wesseln möß, dor güng he noh de Stadt Madaura, de weer nich wiet weg. Studeert hett he denn in Karthago. Dat weer dunntomolen de Hööftstadt vun Noordafrika. Wat he dor lehrt hett, dat harr mit de eegene Geschicht vun Karthago an un vor sik nix to kriegen. He lehr de latiensche Literatuur un de Bildung, so as een Mann de bruken dö, wenn he in Rom Karriere moken wull. He hett de groten Dichterslüe studeert, ganz vörnweg Vergil un hett ok lehrt, woans een goot snacken kann (Rhetorik). Up düt Flach weer besunners Cicero wichtig vör em. Rhetorik woll he to sien´ Beruf moken. Wer öber allens, wat anleeg, goot snacken un schrieben konn, de harr dormols de besten Chancen, uptostiegen.
[ännern] Schoolmeester
Mit 19 Johren weer Augustin Schoolmeester för Rhetorik in siene Vadderstadt. Een Johr loter güng he noh Karthago. He woll unbedingt wat weeren in de Welt un he müch dat lieden, wenn de Lüe wunners wat vun em denken döen. Riek woll he ok weeren.
[ännern] Froonslüe
He harr sik vörnohmen, een rieke Deern ut goden Huse to heiroden. Man dor harr he dat nich so drock mit. So nehm he sik toeerst mol een Fründin. Mit ehr hett he 15 Johre lang tosomenleeft. Man ofschoonst he loter so unbannig veel vun sien Leben vertellt hett, hett he den Nomen vun düsse Fro nich verroden. As he noch nich mol 18 Johre oolt weer, kreeg düsse Deern vun em een Söhn, den hefft de beiden Adeodatus nömmt, wat so veel heet, as "Vun Gott schenkt". Düsse Söhn weer een grote Freid för Augustinus, man he is al in dat Johr 390 sturben.
[ännern] Rom un Mailand
In dat Johr 383 güng Augustin vun Afrika weg. Toeerst versöch he, in Rom sien Arbeit as Professor för Rhetorik uptonehmen, man he keem mit de Studenten in Rom nich torecht. Dat duurt nich lang, dor hölpt em de Präfekt Symmachus, een Stäe as Lehrer för Rhetorik un för de passliche Oort, vör Gericht to snacken, in Mailand to finnen. Mailand weer dormols Residenz vun den Kaiser. In Mailand is Augustin oorntlich vörankomen. He hett Karriere mookt. Bobenhen hett he mit de kathoolsche Karken to kriegen harrt. In Mailand hett de Bischop Ambrosius deepen Indruck up Augustin mookt. De konn snacken un predigen, man nich bloß de Oort un Wies, wie he dat moken dö, man ok dat, wat he seggen dö, geben Augustin allerhand to denken. In Mailand hett sik de Bekehrung vun Augustin afspeelt un in dat Johr 387 hett he sik vun den Bischop süms döpen loten.
.
Nu weer he een kathoolschen Christen. He geef miteens sien Karriere up un füng an, mit Frünnen un ok mit sien Söhn Adeodatus tosomen in een Huus to leben, so as Mönke dat woll moken döen. Toeerst leeften se tohopen in dat Dörp Cassiciacum un versöchen een vita communis.
[ännern] Torüch in Afrika
388 güng he torüch noh siene Vadderstadt Thagaste. Up den Weg dorhen weer siene Mudder in Ostia sturben, de achter em herkomen weer noh Rom un Mailand. In Thagaste verköff he allens, wat siene Öllern tohöört harr un leef ok hier mit Frünnen tohopen in een Oort Klooster.
[ännern] Bischop
391 güng he noh Hippo Regius, wat dune bi weer un güng dor noh Karken. Wat he nich dacht harr: De Lüe in de Karken hefft em sehn un wollen em glieks to jem ehren Bischop moken, weil de ole Bischop Valerius alleen nich mehr togange keem. Dor hefft se em nu noh vörn hoolt, to´n Altoor bröcht un Valerius hett em dor de Hannen upleggt. Man he is nich glieks Bischop wurrn, ma toeerst mol Prediger. Fief Johre loter weer Valerius doot un Augustin is de neegste Bischop vun Hippo wurrn. Dat weer in dat Johr 396. Jeden Dag möß he predigen, Karken holen un Sakramente utdeelen. Mehr as 500 Predigten kannst vundooge noch vun em lesen. Up düssen Posten is Augustin bleben, bit he sturben is. In de Johren bit dorhen weer allerhand los in Rom un in dat Johr 410 hefft de Goten unner Alarich I. Rom innohmen un allens in Twei haut. Dat weer nümms vermoden wesen, datt so wat eenmol passeren konn. Veele Römer sünd as Flüchtlinge noh Karthago utneiht. 426 mark Augustin, datt he süms öller wurr, so, as dormols Valerius. Dor hett he den Presbyter Eraclius to sien Hölpsmann mookt.
[ännern] Dood
Mit 75 Johren is Augustin krank wurrn un dat güng an´t Starben. Dat germoonsche Volk vun de Wandalen leeg mit siene Suldooten al dree Monote ründ um de Stadt un hett ehr insloten. Den Sieg vun de Wandolen hett he nich mehr mitkregen. Dor weer he al doot.
[ännern] Wat öber em to seggen is
Augustinus is een vun de groten Hilligen vun de kathoolsche Kark. För Martin Luther un Johannes Calvin weer he een vun de groten Tügen vun den wohren Globen ut de verleden Tiet.
He weer een vun de ganz groten Denkers vun de christliche Kark. Berühmt is sien Spruch: "Mien Hart is ganz unruhig, so lang, as bit dat Freden findt in Di, mien Gott". He weer een Minsch, de allens utprobeert hett, ehr datt he to de Wohrheit vun de kathoolsche Lehr komen is. He hett Theoter un Gladiatorenspeele leef harrt un woll Karriere moken as Rhetor in Rom, he is een Liddmaat vun de Sekte vun de Manichäers ween, ehr he sik bekehrt hett to den Globen vun de Karken. He vertellt, datt he eens Daags in´n Goorn vun een Huus in Mailand sitten dö un ut den Goorn vun siene Nobers een Deern höört, de röppt: "Tolle! Lege!" Dat bedutt: "Nümm hen un lees!" Dor nümmt he de Bibel, de he just to ´e Hand hett un kümmt to ´n Globen. Wat em an´t Hart liggen dö, weer de Kraft vun Gott un datt he alleen Minschen to dat Heil oder to de Verdarfnis vörher bestimmen dö.
[ännern] Böker vun Augustin
Schreben hett he unbannig veel. Berühmt sünd siene "Confessiones"(ca.400, "Wat ik to vertellen hebb); "De Trinitate"(ca. 399-419, "Vun Gott sien Dreeenigkeit") und "De Civitate Dei"(413-426, "Vun Gott sien Stoot").
