അലങ്കാരം (വ്യാകരണം)
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ഒരു കാവ്യത്തിന്റെ ഭംഗി കൂട്ടാനായി ചേര്ക്കുന്ന പ്രയോഗങ്ങളെ മലയാളവ്യാകരണത്തില് അലങ്കാരങ്ങള് എന്നു പറയുന്നു. അലങ്കാരങ്ങള് രണ്ട് വിധത്തിലുണ്ട്. അലങ്കാരം എന്ന സംജ്ഞയും സങ്കല്പവും സംസ്കൃതകാവ്യശാസ്ത്രത്തില് നിന്നും മലയാളത്തില് എത്തിയതാണ്.
- ശബ്ദാലങ്കാരം
- അര്ത്ഥാലങ്കാരം
ശബ്ദത്തെ അതായത് അക്ഷരത്തെ ആശ്രയിച്ച് നില്ക്കുന്ന അലങ്കാരങ്ങളെ ശബ്ദാലങ്കാരമെന്ന് പറയുന്നു. പ്രാസം, യമകം തുടങ്ങിയവ ശബ്ദാലങ്കാരത്തിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. ഉപമ, ഉല്പ്രേക്ഷ മുതലായവ അര്ത്ഥാലങ്കാരത്തിനുദാഹരണമാണ്.
[തിരുത്തുക] ചില അലങ്കാരങ്ങള്
- അതിശയോക്തി
- അനന്വയം
- അപഹ്നുതി
- അപ്രസ്തുത പ്രശംസ
- അര്ത്ഥാന്തരന്യാസം
- ആക്ഷേപം
- ഉദാത്തം
- ഉപമ
- ഉപമേയോപമ
- ഉല്ലേഖം
- ഉല്പ്രേക്ഷ
- കാവ്യലിംഗം
- ദീപകം
- ദൃഷ്ടാന്തം
- പ്രതീപം
- ഭ്രാന്തിമാന്
- രൂപകം
- രൂപകാതിശയോക്തി
- വിരോധാഭാസം
- വ്യതിരേകം
- ശ്ലേഷം
- സമാസോക്തി
- സ്മൃതിമാന്
- സസന്ദേഹം
- സ്വഭാവോക്തി