Edward Emerson Barnard

Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.

Den Edward Emerson Barnard gebuer de 16. Dezember 1857 zu Nashville, Tennessee a gestuerwen de 6. Februar 1923 zu Nasville war en US-amerikaneschen Astronom.

Hie gouf als Jong vu Reuben an Elizabeth Jane (Haywood) Barnard gebuer. Säi ass nach virun senger Gebuert gestuerwen an de Barnard ass an aarme Verhältnesser opgewues. Am Alter vun 9 Joer huet hien an engem Fotostudio ausgehollef. De Barnard war Autodidakt an am Joer 1876 huet hien sech e Lënsenteleskop kaf. Fënnef Joer méi spéit entdeckt hie säin éischte Koméit. An de nächsten Joren war de Barnard als Koméitejeeër sou erfollegräich, datt hie vun de Prämien, déi e Sponsor fir (US-amerikanesch) Komàitenentdeckungen ausgesat hat, en Haus fir sech a seng jonk Fra finanzéiere konnt. Gläichzäiteg krut hien e Stipendium fir eng Léier an der Vanderbilt University, wat hie mat 30 Joer ofschloss. Dorop hin gouf hien 1888 Mataarbechter am nei gebauten Lick-Observatoire.

Am Joer 1892 observéiert de Barnard eng Nova a registréiert dobäi als Éischten eng sech ausbreedend Gaswollek. Hien huet heiraus ofgeleet, datt et sech ëm eng Explosioun vun engem Stär gehandelt huet. Am selwechte Joer entdeckt hien de 5. Jupitermound (Amalthea) - déi éischt Entdeckung vun engem Jupitermound zënter dem Galileo Galilei am Joer 1609, a gläichzäiteg déi lescht derarteg Entdeckung mëttels visueller Observatioun. Kuerz drop huet hien éischt astrofotografesch Versich ugefangen.

Am Joer 1895 gouf hie Professor vun der Astronomie op der Universitéit vu Chicago. Aus perséinleche Grënn wiesselt hien 1897 zum Yerkes-Observatoire ënnert dem George Ellery Hale iwwer. Do waren awer d’atmosphäresch Bedingungen nët esou gënsteg. Am Joer 1904 versicht hien d’Mëttelen ze kréien, fir op dem Mount Wilson (wou den Hale e Sonnenobservatoire plangt) Fotoen vun der Mëllechstroos ze maachen. Am Januar 1905 war et esouwäitt: mat engem Astrograf mat 10-Zoll-Optik vun John Brashear geléingen him déi éischt Fotoen. Bis zum Spéitsummer mécht hien 480 Fotoen vu beschter Qualitéit. Si goufen d’Basis fir seng Entdeckung (déi hie sech mat dem Max Wolf gedeelt huet), datt bestëmmten donkel Gebitter an der Mëllechstrooss nët Lächer am Stäreschleier waren, mä am Géigendeel reng verdeelten, awer gewalteg Stëpsmassen, déi d’Liicht vun deenen dohannert leiende Stäre blockéierten. Dorop hin stellt hien e Katalog op, mat derartege Donkelwolleken, den Barnard-Katalog. De bekanntesten Donkelniwwel ass den Päerdskappniwwel.

Am Joer 1916 entdeckt de Barnard den éischten Schnellleefer ënnert de Fixstären, de Feilstär vum Barnard. Dësen ass bis elo mat enger Distanz vun 5,94 Liichtjoeren deen zweetnotsten Fixstär (no dem Alpha Centauri-System, 4,22 LJ). Weider entdeckt de Barnard de groussen Emissiounsniwwel, deen den Orion-Komplex ëmmantelt („Barnards Loop"), sowéi déi no him benannten Zwerggalaxien (Barnards Galaxis - NGC 6822).

Nom Barnard sinn ausserdeem benannt: