Dreifibréfsmálið
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
| Saga Íslands
|
|
Eftir tímabilum |
| Miðaldir á Íslandi |
|
| Nýöld á Íslandi |
| Nútíminn á Íslandi |
|
| Eftir umfjöllunarefni |
|
Dreifibréfsmálið (eða (sjaldan) dreifibréfamálið) er atburður sem átti sér stað á Íslandi í síðari heimsstyrjöld eða 5. janúar árið 1941. Undanfari málsins var sá að Dagsbrúnarmenn voru í verkfalli og breskir hermann gengu í störf þeirra. Þá fjölrituðu nokkrir Dagsbrúnarmenn bréf, þar sem þeir útskýrðu sjónarmið sín og var þeim dreift til breskra hermanna og í því voru þeir hvattir til að ganga ekki í störf Íslendinga sem voru í verkfalli. Breska stjórnin taldi hvatt til uppreisnar í bréfinu, fangelsaði sjö menn og afhenti þá íslenskum yfirvöldum að kröfu ríkisstjórnarinnar. Fjórir þeirra voru dæmdir í 4-15 mánaða fangelsi.
Nokkrum mánuðum síðar handtók breska herstjórnin alla þrjá blaðamenn Þjóðviljans, Einar Olgeirsson, Sigfús Sigurhjartarson og Sigurð Guðmundsson, og bannaði útgáfu blaðsins (bannið stóð í eitt ár). Mennirnir voru fluttir til Bretlands og haldið þar í fangelsi fram á sumarið.
