ژولیوس سزار
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
گایوس ژولیوس سزار یا ژول سزار (به لاتین:Gaius Iulius Caesar،تلفظ:گایوس یولیوس کایسار)(به انگلیسی: Julius Caesar)(به فرانسوی: Jules César) (زاده ۱۲ یا ۱۳ ژوئیه۱۰۰ (پیش از میلاد)-مرگ ۱۵ مارس۴۴ (پیش از میلاد)) رهبر نامدار سیاسی و نظامی روم بود.
او در کنار کراسوس و پومپی یکی از فرماندهان سه‌گانه روم بود. گشایش سرزمین گل به دست او مرزهای روم را تا اقیانوس اطلس کشاند. او همچنین رهبری نخستین لشکرکشی روم به بریتانیا را در دست داشت اگرچه گرفتاری‌هایش با سنا و پومپی آن را بی‌سرانجام گذارد. او همچنین لژیون‌هایش را به آن‌سوی رود روبیکون رهبری‌نمود.
وی در پی جنگی داخلی که در ۴۹ (پیش از میلاد) به راه‌انداخت فرمانروای بی‌چون و چرای روم گشت. پس از آن به اصلاحاتی کلان در جمهوری روم دست‌زد و راه به سوی خودکامگی پیمود. این کارها دوست پیشین سزار مارکوس یونیوس بروتوس و دسته‌ای دیگر از سناتورها را به کشتن سزار برانگیخت. کشتن سزار چندی بیشتر جمهوری روم را پایدار نگهداشت. دو سال پس از مرگ او سنای روم وی را یکی از خدایان روم شناخت.
[ویرایش] منبع
- نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی،Julius Caesar. (نسخه ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۷)
