Αντλία (αστερισμός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αντλία
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα
Συντομογραφία	Ant
Λατινικό όνομα	Antlia
Γενική	Antliae
Έκταση	238,9 τετ. μοίρες (0,579 %) Κατάταξη 62ος
Αριθμός άστρων (μέγεθος ≤ 6,5)	42
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 49°N - 90°S

Αντλία (Λατινικά: Antlia, συντομογραφία: Ant) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1763 από τον Lacaille και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Συνορεύει με τους αστερισμούς Πυξίδα, Ιστία, Κένταυρο και `Υδρα. Ο La Caille ονόμασε αρχικά τον αστερισμό αυτό Machine Pneumatique και στα λατινικά Machina Pneumatica (αεραντλία), αλλά μεταξύ των αστρονόμων επεκράτησε το απλό Antlia. Αν και κείται στο σύνολό του στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, ο αστερισμός φαίνεται ολόκληρος από την Ελλάδα, τα ανοιξιάτικα βράδια. Επειδή οι αστέρες του είναι αμυδροί, κανένας τους δεν έχει ιδιαίτερο όνομα, παρά το γεγονός ότι ο Gould του απέδιδε 85 αστέρες ορατούς με γυμνό μάτι.

Ο αστέρας α Αντλίας είναι και ο λαμπρότερος, με φαινόμενο μέγεθος 4,25 και φασματικό τύπο K4 III. Απέχει από τη Γη 366 έτη φωτός.

[Επεξεργασία] Αξιοσημείωτα στον αστερισμό

- Παρότι σε μία κατεύθυνση μόλις έξω από το γαλαξιακό επίπεδο, ο αστερισμός αυτός είναι πλούσιος σε μακρινούς γαλαξίες. Ο φωτεινότερος από αυτούς είναι ο NGC 2997, σπειροειδής, με φαινόμενο μέγεθος 9,4. Ο λεγόμενος Νάνος της Αντλίας (PGC 29194) είναι ελλειπτικός νάνος γαλαξίας, μέλος της Τοπικής Ομάδας (απέχει από τη Γη «μόλις» 3,3 εκατομμύρια έτη φωτός), αλλά χρειάζεται ισχυρό τηλεσκόπιο για να παρατηρηθεί, αφού έχει φαιν.μέγεθος 15. Η ανακάλυψή του έγινε από τους M. Irwin, A. Whiting και G. Hau του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ με το αγγλικό τηλεσκόπιο Schmidt στην Αυστραλία, και ανακοινώθηκε στις 10 Απριλίου 1997. Περιέχει περίπου ένα εκατομμύριο αστέρες και έχει διάμετρο 4.000 ως 6.000 έτη φωτός, δηλαδή οι αστέρες του βρίσκονται κατανεμημένοι 2.500 φορές αραιότερα από αυτούς ενός μέσου σφαιρωτού σμήνους.

- Ο αστέρας S Αντλίας (S Ant), που ανακαλύφθηκε το 1888 και είναι ορατός και με κιάλια, κατείχε για μερικά χρόνια τον τίτλο του μεταβλητού αστέρα με τη μικρότερη γνωστή περίοδο, 7 ώρες και 47 λεπτά, μέχρι που τον έχασε από τον U Πηγάσου. Ο S Αντλίας ανήκει στην κατηγορία των μεταβλητών δι' εκλείψεων και ειδικότερα στον τύπο του W UMa, πρόκειται δηλαδή στην πραγματικότητα για δύο αστέρες που είναι ενωμένοι μεταξύ τους με ένα «λαιμό» ύλης.