Aktinijum
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Aktinijum (Ac,latinski - actinium) - je nepostajan aktinoid. Ime je dobio po grčkoj riječi aktinos koja označava snop, zračenje. Francuski hemičar André L. Debierne je otkrio aktinijum 1899. na osnovu otkrivanja jonizujućeg zračenja. U isto vrijeme, kad i Debierne, taj element je otkrio i njemački hemičar Friedrich O. Giesel, koji je predlagao nepriznat naziv emanium (latinski emanare znači širiti se, razlivati se). Od imena elementa aktinijum izvodi se i naziv cijele grupe aktinoidi, koja obuhvata radioaktivne elemente čije se atomske mase nalaze između 89 do 102, od kojih je prvi aktinijum.
[uredi] Karakteristike
Aktinijum je srebrenat, radioaktivni, metalni element. Hemijski znak mu je Ac, specifične mase 10,07 g/cm3. Zbog svoje radioaktivnosti, u mraku svijetli svijetlo-plavom svjetlošću. Nalazi se samo u tragovima u uranovoj rudi kao 227Ac. Od jedne tone urana, moguće je dobiti samo deseti gram aktinijuma. Emituje α i β-čestice sa poluvremenom raspada od 21,773 godinu. Raspad aktinijuma je dvojak: dok veći dio putem emisije β-čestica prelazi u 227Th, samo otprilike 1% prelazi u 223Fr.
[uredi] Upotreba
Aktinijum je prvi put vještački dobiven u Argonne Nacional laboratoriju u Čikagu. Pošto je oko 150 puta radioaktivniji od radijuma, koristi se kao značajan izvor neutrona. Pored toga, može se koristiti za termoionsko pretvaranje energije.
