Motî:tchiket
Èn årtike di Wikipedia.
tchiket [o.n.]
1. pitit vere a gote, foirt sitroet (5 cécés).
2. çou k' gn a dvins. Cwand k' on-z aveut må l' vinte on buveut on tchiket d' gote a l' yebe di troye, d' ene trake, et on-z esteut rfwait (ramexhné pa P. Otjacques). Loukîz a: hûfion, verkin, djindåre.
| tchicter 2 [v.c.] boere (del gote) en on tchiket.
| tchicot [o.n.] tchiket.
| tchicoter [v.c.] boere (del gote) en on tchiket. I tchicotént leu gote, å pele, sins s' ocuper des djonnes (A. Yande).
[candjî] Etimolodjeye et tcherpetaedje
- bodje
- latén "ciccum" (pitite sacwè; loukîz a : tchitche 1).
- tchiket
- cawete -et
- tchicot
- cawete -ot
[candjî] Omonimeye et mots vijhéns
- tchicter (v.s.c., s' ocuper a des réns, halkiner)
