Motî:tcheri
Èn årtike di Wikipedia.
tcheri [o.n.] bastimint lérece d' ene cinse, la k' on roistêye les tchårs, tcheretes et les ekipaedjes. Li viye biciclete, dji l' aveu cayî e tcheri (J. Pirson). C' esteut des grandès retourêyès cinses avou l' dimeure dins l' fond, les ståves, les gregnes, les cinas, les rans, el poyî, les tcheris et on beazet gros fumî o mitant del coû (W. Bal). Gn aveut la on tcheri tot dissotlé, eruni, les ouxhs å lådje (N. Modolo). Loukîz a: bule. F. hangar, remise. >> N' av nén veyou Louwis Al Copete di s' tcheri Ki disploméve les pouyes Po fé del ratatouye: rime-rame d' efant.
Etimolodjeye: bodje tcher- (tchår), cawete -i, plaece ås tchårs.
| tcherå [o.n.]
1. tcheri. Nos estans etassîs a cénk cints dins on grand tcherå (E. Wartique & E. Thirionet). F. hangar.
2. Voye ki monte foirt roed, foû d' ene sitroete vå. Li tcherå d' Dinant, di Nefe, d' Åssôrt. F. Charreau.
Etimolodjeye: cawete -å. rl a: tcheråvoye.
Droete parintêye :
- tcheryî
- tcherete
