Motî:sitantchî
Èn årtike di Wikipedia.
sitantchî u estantchî / stantchî (codjowaedje) [v.c.]
1. espaitchî (ene aiwe) di cori. Il ont stantchî l' ri; gn a pus nole aiwe k' arive e nosse waide. F. barrer , obstruer.
2. espaitchî (èn ôte likide) di cori. Metoz ene picete po stantchî l' forsonnaedje. F. arrêter, endiguer, contenir.
3. espaitchî d’ passer. Les grands bresses di bwès ki stantchènt l' voye di fier s' avént levé po nos leyî passer (J. Wisimus). F. barrer.
4. fé djoker. On loméve ci plante la stantche-boû, k' i djhént, pask' i les vatches ki paxhént stantchént tot-z arivant djondant. Loukîz a : sitater, arester, sitamper, sitansner. F. arrêter.
Etimolodjeye: latén "stare" (djoker, arester).
Parintêye :
Mots d' aplacaedje
Minme sourdant etimolodjike :
