Motî:sibarer
Èn årtike di Wikipedia.
sibarer u esbarer / sbarer (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. fé awè peu. On dit eto: saizi; loukîz a : exhårer. F. effrayer, épouvanter.
2. fé shonner ene sacwè drole a (ene sakî). Ça n' mi sbare nén dpus k' ça. F. étonner.
II. si sbarer [v.pr.]
1. awè peu, awè sogne. On dit eto: aveur ene hisse. On dit eto: s' ewaerer F. s'effrayer.
2. trover drole. On dit eto: s' amayî. F. s'étonner.
| sibaré, sibarêye u esbaré, esbarêye / sbaré, sbarêye [addj. purade padvant] saizi, eye. On dit eto: reyusse, peté, êye, djondou. F. étonné, sidéré, stupéfait.
| sibarant, sibarante u esbarant, esbarante / sbarant, sbarante [addj. purade padvant] ki sbare. C' est vormint sbarant tot çk' i-gn a ådjourdu a l' Institut: des cints et des meyes di documints, des meyes di lives, des cints d' gazetes di totes les cognes et co ene contrumasse di videyos (S. Quertinmont). F. effrayant, étonnant.
| sibaraedje u esbaraedje / sbaraedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "sibarer". F. effroi, frayeur, épouvante, panique, stupéfaction, surprise.
| sibarmint u esbarmint / sbarmint [o.n.] sibaraedje. Li fré a fwait tote si disfinse en almand, å grand sbarmint do djudje almand. Li moenneu d' l' acawêye di scleyons n' aveut seu prinde li tournant å dzo del rowe do Mont; il avént foncî dins l' ouxh d' ene måjhone, et fote li tåve et les tcheyires cou dzeu cou dzo, å grand sbarmint do vî Ziré et d' Pålene ki s' tchåfént el coine di l' aisse (E. Pècheur). On dit eto: ewaermint. F. étonnement, ahurissement, ébahissement, saisissement.
| sibareur u esbareur / sbareur [f.n.] estance do ci k' est sbaré. Ni rovyîz nén po si come l' ôte djoû, èm cour batreut come on tabeur ; dji tronne co di sbareur (E. Mathelin). F. frayeur, horreur.
| sibareus, sibareuse u esbareus, esbareuse / sbareus, sbareuse [addj. purade padvant]
1. ki si sbare åjheymint (k' a peu åjheymint). Il est mo sbareus. On dit eto: schitåd, couyon. F. peureux.
2. ki s' måvele åjheymint. C' est ene comere tote sibareuse: vos lyi djhoz deus mots et ele zoupele evoye. On dit eto: subitin. F. ombrageux, susceptible.
| sibara u esbara / sbara [o.n.]
1. sôre di grande pope, hôte come ene djin, k' on mete dins les tchamps d' couteure, po sbarer les oujheas. I fåt mete on sbara dins vosse tchenvire (rat. da J.B. Dasnoy). C' est l' ivier k' on boute e feu come on vî sbara tot tchamossî (A. Henin). Li pôve coir si ståra sol pavêye, les bresses e croes, tot fén parey k' on sbara k' ene boelêye do vint a bouxhî djus, on djoû k' i fwait waeraxhe (J.P. Dumont). On dit eto: sibaroe, sipawta, ewaera, siprewtere, mankin. F. épouvantail.
2. må agadlêye djin. On sbara al peruke, avou ene pelake di blanke poure dissu s' vizaedje, avou des ouys et ene boke di coloûte (L. Hendschel). F. épouvantail, fantôme.
Etimolodjeye: cawete -a.
| sibaroe u esbaroe / sbaroe [o.n.] esbara. F. épouvantail.
Etimolodjeye: cawete -oe.
Dipus d'racsegnes so ls sbaras
