Motî:schaver 1

Èn årtike di Wikipedia.

schaver 1 / eschaver 1 (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. fé ene rinneure (on trô nén fond, mins so ene grande longueur). Les grossès aiwes ont vnou schaver l' meur (Motî da Haust). Li ci ki schave li trô, c' est lu ki tchait l' prumî ddins. C' esteut on schavé bwès, avou èn ôte bwès, schavé å rvier, ki vneut dsu, et on passéve li lin inte les deus pol broyî. On dit eto : cåvler, cåver. F. creuser, déchausser.

2. fé ene grete sol pea. Dj' a schavé m' mwin conte li meur. Dj' a l' pea do djno tote schavêye. rl a: dischaver, kischaver, kernaxhî. F. égratigner, érafler, entailler.

3. fé on côp dins on meube, on meur metou e coleur, ene schiele. F. effriter, égratigner, érafler.

4. fé des ravås, tot djåzant d' ene foite plouve. Les oraedjes ont schavé tot l' roti. F. raviner.

5. (imådjreçmint) bouter deur. I fåt aler schaver po wangnî po do pwin (Vîs Papîs, 1625). rl a: greter, xhaerbiner.

II. si schaver / s' eschaver [v.pr.] si dgreter. I s' a schavé tot l' keude. F. s'écorcher.

Etimolodjeye: latén "excavare" (minme sinse).

| schavé / schavêye 1, eschavé / eschavêye 1 [o.f.n.]

1. li ci (cene) k' a bråmint des pleus e s' vizaedje. F. ridé(e).

2. kernaxhî, eye. F. balafré(e).

3. li ci (cene) ki rote avou ses djambes å lådje. rl a: schavlé, schåyî.

| schavaedje 1 / eschavaedje 1 [o.n.]

1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si rzultat) pol viebe "schaver 1". F. creusement, éraflure, écorchure

2. copurade cåvlaedje d' ene aiwe po fé s' lét. F. creusement.

| schaveure 1 eschaveure 1[f.n.]

1. pitit kernaedje del pea d' ene djin u d' ene biesse. F. écorchure, éraflure, excoriation. rl a: dischaveure.

2. pitit schavaedje decorant dins on sculté bwès. Télfeye est çu do bwès d' cede di l' Atlas, avou totès schaveures et des scultaedjes fwaits pa des scrinîs d' mestî (L. Mahin). F. excavations.

Parintêye :

• schavêye 2 (efoncêye voye), schavea
• schavroûle, schavi
• schavler
• schavter
• schavner
• dischaver
• kischaver

Omonimeye :

• schaver 2 (peler)
• schaver 3 (piker dins l' voenne d' ene houyire avou ene schavrece)
• schavaedje (o.n.; sicrepaedje del pea)
• schavaedje (o.n.; mot d' houyeu)
• schaveure (f.n.; sicrepeure, pelote)
• schavêye (f.n.; schavêye voye)