Motî:rosti
Èn årtike di Wikipedia.
rosti (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. cure (ene tchå) dins do boure, disk' a çk' elle hape ene bele brune coleur. F. rôtir.
2. broûler. El solea d' awousse rostixheut les tchamps; c' est ç' tins la k' dj' a tchoezi por mi skepyî (R. Painblanc). Ti loukes passer les såjhons: li prétins ki fruzixh, l' esté ki rostixh, l' otone k' est frexhisse (L. Warnant). F. brûler, griller, roussir.
3. distrure. Vola les ahans sourdous, pôreut vali k' les plouves ni les rostixhénxhe nén ! F. détruire.
II. [v.s.c.] cure, broûler. Li pea des dinnes bôrêyes ås trufes voleut peter tot rostixhant, télmint k' on l' aveut tinkyî (A. Daudet, rat. pa P.H. Thomsin).
| rosti, rosteye
I. [addj.] (imådjreçmint) moirt (moite), distrût(e). On s' dimande ou k' nos alans cweri Tot çki nos ramadjans vaici; Il e dmeure co plin noste årmwere; Nosse walon n' est nén co rosti (L. Loiseau). F. brûlé, cuit, grillé.
II. rosti [o.n.] bea gros boket d' tchå k' a stî cût å boure. F. rôti. >> fé rosti-boli: bén magnî. Miyêye å matén, sope a midi, Trukes ritchåfêyes, c' est nosse soper, Ci n' serè måy rosti-boli (Calixte Culot).
III. rosteye [f.n.] fadêye di pwin griyî. Avancî, rén k' ene idêye, li ptite plantche k' elle a metou deus rosteyes dissu (L. Somme). On fjheut des rosteyes avou deus taeyes di pwin metowes inte deus greyis tinous ådzeu des broûlantès braijhes (J. Schoovaerts). F. toast. >> rosteye å crås stofé: sôre d' amagnî rade fwait. F. croque-monsieur.
Disfondowes: rosti, rostèye, rostë, rostîye.
