Motî:broûler
Èn årtike di Wikipedia.
broûler (codjowaedje) I. [v.s.c.] 1. esse e feu. Les femes ont metou broûler des tchandeles, mins a mi shonnance, li vî Sint Rok diveut esse pôfoirt. (E. Gilliard). A Lidje, e 1185: li palå et l' catedråle broûlèt. E 1066, les Bordjoes ont bén vlou rbasti Hu, k' aveut broûlé. F. brûler. >> çou ki n' cût nén por vos, leyîz lu broûler po èn ôte: ni vs melez nén di çou ki n' vos rwåde nén. >> broûler l' pea: lyi fé prinde ene bele brune coleur, tot djåzant do solea. El solea broûle nosse pea Et restchåfe nos oxheas (C. Staquet). rl a: rayi. F. bronzer. II. [v.c.] 1. mete e feu. >> Si al Sint Elwè° vos broûlez vosse bwès, troes moes å long, vos åroz froed. 2. diner foirt tchôd, ki ça fwait må, come di mete si mwin e feu. El froed ki trawe et l' bijhe ki groûle n' apåjhtèt gote li five ki m' broûle (Fré Matî). Les deus femes broûlént les rantchons des crompires. (F. Nyns). >> ès broûler les mousteas° >> Li ci ki s' a broûlé l' cou i n' a k' a s' ashir so ses clotchetes: i fåt sopoirter les shûtes di ses biestreyes. Franwal: ahåyant po: "Quand le vin est tiré, il faut le boire". | broûloe [o.n.] 1. usteye po broûler l' cafè. F. brûloir, torréfacteur. 2. plaece wice k' on broûle les moirts. rl a: rayixhoe. F. crématorium. Disfondowes: brûlwè, broûleu, brûloû, broûlû, broûlwè. | broûlant [o.n.] maladeye cwand çou k' gn a dins li stoumak rimonte dins l' avaloe. A des moumints come asteure, cwand tot vos rmonte come li broûlant, gn a jamwais ki l' traeyin des laidès paskeyes ki rbrotche divant vos ouys (E. Gilliard). F. reflux œsophagien. Disfondowes: broûlant, brûlant, brûlont, broûlont.
