Motî:riloukî
Èn årtike di Wikipedia.
riloukî u erloukî / rloukî
I. [v.c.] bén loukî. On dit eto: riwaitî. >> riloukî d' hôt: riloukî, tot fjhant coprinde k' on våt mî ki l' ci (cene) k' on rlouke. Por zels, li walon n' esteut ki l' lingaedje des ptitès djins, des cis k' on doet riloukî d' hôt et ki por zels ni plént esse ki grossirs (André Lamborelle). F. regarder.
II. si rloukî [v.pr.]
1. riloukî si imådje.
2. riloukî l' ôte et l' ôte vos rloukî. >> si rloukî come des posteures u si rloukî come des tchéns d' casson: si rloukî sins rén dire, sins oizou s' djåzer. Ci n' est nén pask' on-z est rashonné el catedråle k' on s' doet rloukî come des posteures ! (G. Schoonbrodt). Termetans ki vs avoz des Walons k' i gn a ki s' riloukèt come des tchéns d' casson - cwand c' est nén come des tchéns d' barakîs.
Disfondowes: r(i)loukî, r(u)loukî, rloukî. Coinrece Payis d' Lidje, Hôte-Årdene.
| riloucaedje u erloucaedje / rloucaedje [o.n.]
| riloukeu u erloukeu / rloukeu, rloukeuse u rloucresse [o.f.n.]