Motî:rantche
Èn årtike di Wikipedia.
rantche u ranxhe [f.n.]
1. souwé buk di canadas, di houbion, di poes, di feves (avou les foyes). On dit eto: bahou, fåne, rame. F. fane, tige.
2. sôre di plante, e sincieus latén "Clematis vitalba" F. clématite blanche.
Etimolodjeye: tîxhon "Ranke" (minme sinse ?)
| rantchea u ranxhea [o.n.]
1. coxhete di canadas (poes, evnd.) avou des fruts dsu. F. tige.
2. (pa stindaedje) rantche. F. fane.
3. ramxhion, pitit boket d' rén do tot. L' agaesse houke li skiron Ki cmaxhive des rantcheas: I cwereut des fayenes po mareder (P. Fourny).
4. cacaye. On dit eto: ranxhnaedje. F. babiole.
| rantchou, rantchowe u ranxhou, ranxhowe [addj., purade padvant] k' a des belès rantches, tot djåzant d' crompires. On dit eto: ramxhou. F. vigoureux, vivace.
| rantchon u ranxhon [o.n.]
1. rantche. Les deus femes broûlént les rantchons des crompires. (F. Nyns).
2. blanc hena (rampioûle des håyes). F. liseron des haies.
| rantchisse u ranxhisse [o.n.] djouxhire. F. jachère.
- Dipus d' racsegnes so les rantches di crompires
- Dipus d' racsegnes so l' rantche (Clematis vitalba)
- Dipus d' racsegnes so les rantchisses (djouxhires)
