Motî:poujhî
Èn årtike di Wikipedia.
poujhî (codjowaedje) [v.c.] prinde di l’ aiwe, u ene sacwè d’ fén, ene ene plaece metowe pus bas k’ vos. Les femes alént poujhî des grands saeyeas d' aiwe ezès fontinnes po rlaver les fniesses et renairi les måjhones après l' ivier (G. Pècheur). F. puiser. Disfondowes: poûjî, poûhî, poûhi, poûher, pouher, pûhî, pûhi, pûyi, pûher, poûjî, poûji, pouji, poûjer, poujer, poûjè, pûjî, pujî, pûji, puji, pûjer, pujer, pûjè, miersipepieuzmint el mape ey el notûle A.L.W. 1.80. Etimolodjeye: bodje latén latén puteus (pousse), avou fornaiviaedje linwistike. | poujhete [f.n.] troûlea. Avoz aprusté l' poujhete ? (F. Barry) On dit eto: troûle, poujhoe, sipoujhete. F. épuisette. Disfondowes: poûjète, poûhète, pûjète, pwîzète; miersipepieuzmint el notûle A.L.W. 8.194. | poujhoe [o.n.] 1. troûle. F. épuisette, truble. Tot vert moussî, avou on grand tchapea so s' tiesse, et so si spale tote ses vedjes, si reuze, si poujhoe (F. Nyns). 2. sôre di gros coyî, bén droet so s' longueur, po prinde del farene, do souke dins on saetch. Li martchand d' tamijhs aveut ossu des ramons, des vans, des cwåtes, des loces et des cwîs d' bwès d' totes les cognes, des poujhoes po ratrossî les hopeas d' grins el heure, des fotches scheuresses, des rusteas, des stîs et eco bén des ôtès bwejhelreyes ki dj' roveye (Léonie Pierre-Lagauche). 3. gofe (plaece pus fonde dins ene aiwe). Il avént pus sogne di leu pere ki des Grimancyins, des Vindeus d' åmes, des Scåfures et des Omes ås rodjes dints respounés dvins les pousses et les poujhoes d' Djer (H. Frenay). 4. sitåcion d' poujhaedje. Li poujhoe, c' est ene pitite eståcion d' pompaedje, k' apice l' aiwe di l' astantche, et l' evoyî eviè on tchestea d' aiwe, metou sol cresse (L. Mahin). F. station de pompage. Disfondowes: poûjwè, poûheu, poûhû, pûheû, poûjoû, miersipepieuzmint el notûle A.L.W. 8.194. | poujhon [o.n.] 1. plaece k' on va poujhî a l'aiwe L' aiwe est frisse et claire mins ele n' a nén l' gosse di nos poujhons d' årdene (J.P. Dumont) K' el Grand Noer t' epoite e poujhon Ti trovrès la ene pus bele fontinne (L. Lagauche). On dit eto: sourdant. F. source, point d'eau. 2. (pus stroetmint, aprume a Spå, a Tongue) sourd di tchôde aiwe k' on s' î va bagnî po rweri sacwants mås. Onk a kî troes doets dzeu l' narene Esteut crexhou ene pwaire di coines, Ni meta k' on pô d' aiwe so s' front Et ses coines toumît e poujhon (Lambert de Ryckman). F. source thermale. | poujhtî [o.n.] 1. onk ki cåvlêye les pousses. F. puisatier. 2. societé d' cåvlaedje di pousses. | poujhåve [addj.] ki pout esse poujhî. >> poujhåvès aiwes: aiwes rashonnêyes dins tere, et k' on pout-z ariver a rmonter tot fjhant des pousses. Dins les teres k' il a esseré dins s' meur di disfinse, gn a totes les poujhåvès aiwes: on toû d' rossea tchén po-z assouwer les dierinnès teres k' i lairont ås Palestinîs. (L. Mahin). F. nappe phréatique. | poujhaedje [o.n.] 1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "poujhî". F. puisement, pompage. >> sitåcion d' poujhaedje: instalåcion la k' on poujhe l' aiwe. On vî tchinne, k' esteut agritchî a on pindisse djusse di l' ôte costé del sitåcion d' poujhaedje, fourit acsû pa l' aloumwere (L. Mahin). On dit eto: captaedje. 2. schavaedje di pousse. Dins les payis Arabes, on pårtixh mitan / mitan inte li govienmint do payis, et les societés petrolreces k' on fwait les poujhaedjes (ratourné pa E. Benoit). F. forage.
Ôte parintêye:
Dipus d' racsegnes so les poujhåvès aiwes
