Motî:padvant
Èn årtike di Wikipedia.
padvant I. [divancete] divant (tôt cåzant d' ene plaece). Ni t' mete nén padvant mi. Il a prandjlé sacwants munutes padvant l' finiesse di s' tchambe (L. Somme) On dit eto: ådvant di. F. devant. II. [adv.] divant. Il a passé pa padvant. Contråve: padrî, en erî. Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus dvancetes, a pårti do shuvion "pa dvant".