Motî:pîton
Èn årtike di Wikipedia.
pîton, pîtone [o.f.n.] djin a pî, onk (ene) k' eva tot rotant. Les omes a tchvå djinnèt les pîtons (H. Forir). Nosse messaedjresse est ene boune pîtone (H. Forir). On dit eto: roteu. F. piéton. >> passaedje ås pîtons: plaece po les djins a pî passer houte d' ene voye avou des otos. F. passage pour piéton.
Etimolodjeye: bodje pît-, cawete -on, 1835.
| pîtonrece [o.f.n. & addj., todi padrî] metou (owe) fok po les pîtons (tot djåzant di rowes, di stindêyes å mitan des veyes).
Disfondowes: pîton'rèce, pièton'rèce, pîtoun'rèce.
Etimolodjeye: cawete -rece, sol tcherpinte do F. piétonnier, 2000.
Omonime:
- Pîton (viyaedje)