Motî:nûlêye
Èn årtike di Wikipedia.
nûlêye [f.n.]
1. aiwe pompêye el mer et k' est epoirtêye dins l' cir, et fé ene grijhe u blantche masse ki mucheye li solea, et al fén si dismantchî et divni del plouve. Ti rloukes les nûlêyes rôler doûçmint, ene padrî l' ôte, ene padzo l' ôte (L. Warnant). T' es la e plin mitan del pair, droete come èn I, hinant t' fire loucåde viè les nûlêyes et l' solo (R. Joelants). On dit eto: nouwêye F. nuée, nuage.
2. volêye d' oujheas. Aspite ene nûlêye di coirbås K' ramexhnèt tot l' måva bisteu Ki l' eraire vént d' abouter foû. (H. Simon). F. nuée, volée.
3. peclêye (bråmint des). Dispoy lontins, dji so grand pere, dj' a ene nûlêye di ptits-efants (J. Pirson). F. volée, ribambelle, floppée.
Disfondowes: nûlêye, nûlâye.
| nûlea pitite nûlêye. I fåt si waire po fé lure li solea, po k' el bon vint tchesse å lon les nûleas (A. Flesch).
Disfondowes: nûlia, nûlê.
Parintêye:
Dipus d' racsegnes so les nûlêyes
