Motî:manni
Èn årtike di Wikipedia.
manni (codjowaedje) [v.c.]
1. rinde mannet. Kî çk' a ddja manni li bele novele mape ? Il a manni s' costume. On dit eto: anichter, yôrdi. rl a: eberner, maxhurer, dåborer, adåbôjhî, edagler, abumer. F. salir, souiller.
2. (pus stroetmint) taper evoye des mwais prodûts dins l' air, l' aiwe, dins les veyes et l' nateure. Les saetchots d' plastike si rtrovèt dins l' nateure; i mannixhèt les pladjes, les bwès, les montinnes (L. Mahin). Asteure, les djins d' veye vos rwaitnut d' cresse, tot djhant ki vs mannixhoz l' air k' i respirèt l' wekene, avou voste ansene et vosse bigåd (Georges Michel). rl a: epestiferer, epufkiner. F. polluer. Coinrece Payis d' Nameur & Tchålerwè.
| mannixhaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "manni". Ça a stî on ptit Tchernobil di mannixhaedje di l' air avou les foumires des feus d' bwès, k' ont stî disk' al Malezeye et Singapour (L. Mahin). F. souillure, pollution.
| mannixheu, mannixheuse u mannixhresse [o.f.n.] li ci (cene) ki mannixh. F. pollueur.
| mannixhant, mannixhante [o.n.]
1. ki s' mannixh åjheymint. Li blanc, c' est mannixhant. On dit eto: anichtant. F. salissant.
2. ki mannixh vosse voste åme, d' après ene rilidjon, ene croeyance. Li tchå d' pourcea, k' esteut si mannixhante po les Djwifs, èn l' est pus po les crustins (Bob Dechamps). F. impur.
3. ki mannixh li nateure. F. polluant.
| mannixhance [f.n.] estance kel nateure est tote manneye. F. pollution.
| mannixheure [f.n.] sacwè k' on tape evoye et ki mannixh. F. salissure, ordure, polluant. On dit eto: yôrdeure.
