Motî:hiede
Èn årtike di Wikipedia.
hiede [f.n.] 1. tropea d' vatches, di bixhes. F. harde, troupeau. >> live di hiede: sistinme d' eredjistrumint des biesses d' aclevaedje (vatches, tchivås) tracêyes. Ingl. herd-book. Disfondowes: yède, yêde, hèrde. Etimolodjeye: vî lussimbordjwès "herda" (minme sinse). | hierdî u hiedresse [o.f.n.] 1. li ci ki moenne li tropea del comene ås tchamps dins les bwès, les fagnes, u dins les tchamps après l' 15 d' octôbe. Les fêyes di Bietris avént ene vatche et ele li metént avou l' hiede do viyaedje et payî l' marinde å hierdî, li djoû k' c' est zels a l' nouri (Yves Gourdin). 2. efant ki va moenner les vatches a waide (divant les eclozeures). Il ont rescontré nosse hiedresse L' ôte feye, ki rwaitive a ses biesses (J.C. Benoît). rl a: scalot, bierdjî, poirtchî. F. pâtre. >> Li ptit hierdî: no d' on live da Louis Lagauche. Disfondowes: yèrdî, yèdresse, hyerdî, hèrdî, yèrdî, èrdî, èrdiè, hêrdî, yêrdî, érdî, hêrdiè, yârdî, yardî; miersipepieuzmint el mape A.L.W. 9.4 ey el notûle ALW 9.7. | hierdåd [o.n.] tropea d' biesses des ptitès djins d' on viyaedje, k' on hierdî cominå aléve moenner ås tchamps. rl a: hierdåvoye. >> Pazea do hierdåd: no d' ene plaece di Nåwinne. | hiedlêye u hierdulêye [f.n.] 1. grande hiede. 2. troke di djins, di biesses. Il avént des hiedlêyes d' efants. Disfondowes: yèdlêye, yèrdulêye, hardëlrîe, harzulée, hèrdulée.
Dipus d' racsegnes so les hierdîs cominås
