Motî:sicalot
Èn årtike di Wikipedia.
sicalot u escalot / scalot [o.n.]
1. (v.m.) djonnea k' aidive li hierdî u l' poirtchî do viyaedje. C' esteut Grigwere Djavå k' esteut l' sicalot pol hiede di Rdû. F. aide, petit berger. >> aler a scalot: fé do scalot po on hierdî. Dj' a metou on réze d' avoenne a Grigwere Djavå por lu aler a scalot tins d' l' anêye 1756 (vîs papîs di Rdû). On dit eto: scaloter.
2. djonnea ki fwait les olivetes, metans en on batea. La vos avoz l' årtilreye do Tsår, avou les canons d' 35, li mwaisse-calonî et les scalots ki bôrèt l' canon (L. Mahin). F. mousse, employé subalterne, garçon de courses, petite main.
3. sakî ki fwait les laidès ovraedjes po on mwaisse. On pout rclamer, sins risse, ki c' est les Recsisses u leus scalots k' ont fwait l' côp (L. Mahin). F. homme de main.
Etimolodjeye: bodje "calot" (calote), betchete si- (dismantchante); sins calote, veyanmint ki c' esteut l' calote ki fjheut l' hierdî.
Parintêye : sicaloter.
- Dipus d' racsegnes so les hierdîs et leus scalots
