Motî:håyner 2

Èn årtike di Wikipedia.

håyner 2 (codjowaedje)

I. [v.c.]

1. mete ene håye (ene bårire, des coxhes) po bårer on passaedje. Il ont håyné leu passaedje; les vatches n' irént pus ddja eviè (ramexhné pa L. Remacle). On dit eto : ehåyî. F. obstruer, barrer, fermer, barricader. >> håyner ene moussete: (v.m. d' tindeu ås tchampinnes) "alårdji" ene ployrete tot metans des coxhetes sol costés po-z espaitchî l' tchampinne di passer l' tiesse på dfoû. Ci moussete la n' est nén bén håynêye (ramexhné pa L. Remacle).

2. sitinde. Li så håynêye ses brantches disk' å vivî. Voci vola, on crawieus noejhî håynêye ses brantches dou çki les noejhes pindèt e trokes (J. Calozet). F. étendre, étaler, déployer.

II. [v.s.c.]

1. esse lådje, gros, bén parexhe. I håynêye co todi, ci vea la, mågré k' il a stî malåde (ramexhné pa L. Remacle). >> I n' håynêye nén pus k' on wandion so ene boûkete: c' est onk k' est mwinre, on maigurlin. F. quantité négligeable.

2. parexhe. Gn a des djins ki volèt håyner pus k' i n' sont (J.B. Bastin). Insi dj' aprindrè çou k' les båsheles si metèt so l' coir pol fé mî håyner (J.B. Bastin). Nosse noû recteur håynêye moens k' les sierveus (J. Bastin). rl a: ôner.

Etimolodjeye: bodje "håye", raptitixhante cawete di viebe -ner.

| håyinmints [o.n.t.pl.] (v.m. d' tindeu ås tchampinnes) coxhes di djniesses u d' beyôles metowes po håyner ene moussete.

| håynûle [addj.] gros, lådje. F. volumineux, gros, étendu.

Omonimeye:

• håyner (v.c. & v.pr.; mostrer)