Motî:goidje
Èn årtike di Wikipedia.
goidje [f.n.]
1. divant do cô des biesses et des djins. C' est on moxhon avou ene grijhe goidje et des ptitès taetches dissu. On dit eto: gave, gavêye, gaviot, djave. F. gorge. >> apicî al goidje: voleur sitronner. On dit eto: apicî pal buze, på hatrea; toirtchî l' buzea. F. saisir à la gorge.
2. gozî, çou k' gn a å fond del boke, et a l' intrêye di l' avaloe (farinke) et del buze a l' air (larinke). Mi pwetrene est ene foidje Ki randaxhe sins aresse; Po-z ersaetchî di m' goidje Mi alinne, tant k' ele sårè (Simone del Goulete). On dit eto: gozî, golete, gargasson, gargolete, garguete. F. gorge. >> må d' goidje: maladeye do farinke et do larinke u des amigdales. >> aveur on tchet dins s' goidje: aveur li rôguea.
3. pwetrene d' ene comere. On dit eto: gavêye. Loukîz a : sotént-goidje
Parintêye :
- goirdjî
- disgoirdjî
- rigoirdjî
Mots d' aplacaedje :
- rodje goidje
- sotént-goidje
- Pådje moennrece po les årtikes so les diferins sinses do mot "goidje"
