Motî:gave
Èn årtike di Wikipedia.
gave [f.n.]
1. djave (des oujheas). Loukîz a : djawe, djaive. F. jabot.
2. goidje. Elle a sayî d' saiwer après l' bwès, mins l' sordjant l' a rhapé et l' apougnî pal gave (G. Lucy). F. gorge.
Etimolodjeye: erî-rfwait gayel "gaba" (boke, goidje).
| gavêye [f.n.]
1. divant do cô. On dit eto: goidje. F. gorge. >> aveur li gavêye å lådje: èn pont aveur d' etchepe, ni ôte tchoi po rascovri li dvant do cô. Li docteur nos djheut: vs avoz l' gavêye å lådje: vos atraproz do må (E. Pècheur).
2. pwetrene d' ene feme (ses sins). Ele aveut ene cote k' on lyi voeyeut s' gavêye. F. poitrine, poitrail.
3. djave (des oujheas). F. jabot.
4. djaive. Al dicåce, plin mes tchåsses, del dorêye plin m' gavêye, do rouyot plin mes shabots. F. face, gueule.
| gaviot [o.n.]
1. goidje. F. gorge. >> Est çk' i gn a des ceréjhes låvå ? Gn a bråmint mins c' est po m' gaviot: xhinaedje do tchiptaedje do copere-loriot.
2. djave (des oujheas). F. jabot.
3. gamén, valet, fi. Hê, vozôtes, vla l' bateme då gaviot da Cranasse (F. Barry). Loukîz a : djambot, roufion, råpén, cårpea.
| gaviote [f.n.] tinroxh del goidje, ki stitche foû, et ki rshonne a ene pitite peme. F. pomme d'Adam.
