Motî:evoyî
Èn årtike di Wikipedia.
evoyî (codjowaedje)
I. [v.c.]
1. (li coplemint est on no) mete so voye (ene sacwè, ene sakî, on messaedje) po l' fé ndaler eviè ene plaece å lon. Dji lyi a evoyî ene ricmandêye lete. Dji n' a seu evoyî vosse paket. Vos m' avoyroz vos efants, dji vos evoyrè les minnes. Dji lyi evoye on paket på messadjî. Dji vs evoyrè m' fi. Po s' disfé des rats i les fåt evoyî amon ene sakî. rl a: avoyî, voyî, kivoyî; ravoyî; revoyî. F. envoyer, expédier.
>> evoyî des martchandijhes foû payis: espôrter des martchandijhes. F. exporter.
>> evoyî (ene sakî) å diale; u: å diale ki l' elive; u: å diale k' el kiberôle; u: å diale et co pus lon; u: ås set cints diales; u: ås set cints diales et co pus lon; u: a tos les diales; u: al djote; u: al salåde; u: al surale; u: al moståde; u: ås soris; u: å fote; u: å ferfote; u: al sint-ferfote; u: al miere; u: pus lon: ni pus schoûter (ene sakî) ki vs dimande tofer siervice, u ki vs anoye toltins. F. envoyer paître.
>> evoyî (ene sakî) ås lurcetes; u: al moståde: l' evoyî fé ene sacwè k' on n' såreut fé, po s' mete cwite di lu. F. envoyer se faire pendre ailleurs.
>> evoyî (ene sacwè) å diale: ni pus s' end ocuper. F. abandonner.
>> evoyî après: evoyî (ene djin, ene biesse) po nd aler rcweri ene ôte. Il a evoyî l' tchén après les vatches.
>> evoyî l' mantche après l' cogneye; u: evoyî l' råve après l' forgon: evoyî ene sakî po nd aler rcweri onk, dabôrd ki l' prumî est co pus trinneu ki l' deujhinme.
2. dire å posse, fé passer al televuzion. C' esteut ene propagande a-z evoyî so Radio-Catioucha, po les Houtous brokés voye o Kivou, rivni (L. Mahin). F. émettre, transmettre.
3. evoyî (ene sacwè) foû d' ene sadju: el rissaetchî foû. I fåt evoyî l' tchår foû do wachisse. F. sortir, extraire.
4. (divant on viebe) fé ndaler (ene sakî) å lon po (fé ene sacwè). >> evoyî (ene sakî) mexhner, dinguer, boler, pormoenner, s' neyî, s' fé pinde: l' evoyî å diale. >> evoyî (ene sakî) tinde ås lurcetes: l' evoyî al tchesse a ene biesse ki n' egzistêye nén, po rire di lu.
II. [v.s.c.]
1. (mots d' houyeu) a) mete les berlinnes dins l' cadje po lzès rimonter. b) dins ene clintcheye voye, agritchî les berlinnes å cåbe ki les va rmonter.
2. (mot d' radiowisse) evoyî des messaedjes radios. Il ont dandjureus distrût li ståcion, ca Srebrenitsa n' evoye pus dispu deus djoûs. F. émettre.
Tcherpetaedje : viebe del 2inme troke fwait sol bodje voye avou l' betchete e-.
| evoyî, evoyeye [o.f.n.] li ci (cene) k' a stî evoyî (eye) ene sadjus po ene metowe sacwè. F. envoyé (spécial).
| evoyaedje [o.n.]
1. no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si rzultat) pol viebe "evoyî". F. envoi, expédition, transmission. >> evoyaedje å lon des pinsêyes, u: do tuzaedje: atuzêye k' ene sakî pout fé tuzer li minme sacwè k' lu a ene ôte sakî k' est å lon. Li faculté d' sicolodjince di l' univiersité " Nijni Novgorod " di Gorki end a ratchté ene sipesse radjivêye, avou totes les sayes ki ces djins la avént fwait so l' evoyaedje å lon des pinsêyes (L. Mahin).
2. (pus stroetmint, dins les houyires) a) plaece wice k' on evoyive les berlinnes eviè l' djoû. Dinltins, cwand les houyeus s' loumént co avou des kinkets, l' evoyaedje, c' esteut l' seule plaece k' on-z î pleut aloumer l' kinket (A. Vancalsteren). Djusse come il arivéve so l’ plantchî d’ l’ evoyaedje, el tireu transmeteut el sinå d' depart d’ ene cadje rimpleye di tchårs (L. Mahy). On dit eto: acrotchaedje. F. accrochage. b) (pa stindaedje) astaedje d' ene houyire. Kibén k' on aveut d' evoyaedjes e ci houyire la ? Douwård Renson tcheya didins l’ bougnoû, les mwins, les bresses broyîs eyet l’ tiesse remolowe pa l’ corone di cwerele di l’ evoyaedje do fond (L. Mahy).
| evoyeu, evoyeuse u evoyresse [o.f.n.] li ci (cene) k' evoye.
1. ene lete. On mete å cou del lete: evoyeu: Tibî Meyî a Xhoutsiplou. Il aveut marké so l' ewalpeure: evoyeu: Châles Deléte, 98 a Hamwaide, a Rdû 6890. F. expéditeur.
2. des messaedjes radio, des pinsêyes. Dins sacwantès sayes so l' evoyaedje å lon do tuzaedje, i metént l' evoyeu, ucobén li rçujheu, divins on so-marin (L. Mahin). F. émetteur, trice.
- Dipus d' racsegnes so les evoyaedjes radio
- Dipus d' racsegnes so l' evoyaedje di martchandijhes foû payis
- Dipus d' racsegnes so l' evoyaedje å lon des pinsêyes
