Motî:evier 1
Èn årtike di Wikipedia.
evier 1 [o.n.]
1. costé k' on n' voet nén (d' ene sitofe, d' on mousmint). Vos avoz metou vos tchåsses a l' evier. C' est l' bon Rwè Dagobiè K' aveut metou s' marone a l' evier (tchanson d' efants). C' est des anoraks k' on mete a l' evier come a l' edroet. On dit eto: r(i)vier, d(i)vier, laid costé. F. envers. Contråve : edroet. >> po tchessî les macrales evoye, i fåt mete si vareuse a l' evier: doûce croeyance. >> I n' ricnoxhe nén l' evier po l' edroet: il est biesse. rl a: boû po vatche. >> l' evier d' ene medaye: li costé k' on n' voet nén. F. revers.
2. sinse contråve di l' acostoumance. Ces rôlmints la tournèt a l' evier. F. envers, sens contraire. >> on pont a l' edroet, on pont a l' evier: sôre di texhaedje (tricotaedje). >> valser a l' evier: valser e discatournant. >> C' est l' monde a l' evier: c' est tot l' contråve di çou k' on-z est adût d' vey. >> dji so tote a l' evier: dji so tote ritournêye, tote rimouwêye. F. ému(e).
3. a l' evier: må, tot cminçant pal fén. To fwais tot a l' evier. Vos av' kimincî a l' evier. >> aveur li tiesse a l' evier: fé tot må çou k' on fwait. >> responde a l' evier: responde må. F. de travers.
Etimolodjeye: latén inversum (minme sinse).
Mots d' aplacaedje:
