Motî:disruni
Èn årtike di Wikipedia.
disruni (codjowaedje)
I. [v.c.] fé ndaler l' eruni so on fier. Dj' a passé m' tins a disruni ci vî coutea la. On trimpéve dins li stin les fortchetes et les couyîs po lzès disruni. I metént les vîs bolons ene nute dins on coca, et å matén, il estént disrunis. rl a: rischurer, disrouyî. F. décaper, dérouiller, astiquer.
II. [v.s.c.] piede si erunixhaedje, tot djåzant d' on fier. Mi fiermint disrunixhrè come i s' a eruni (L. Pirsoul). F. se dérouiller. >> Nosse fier a ristinde est eruni; ni disrunixhrè-t i jamwais ?: fråze ki les djins do payis d' Djivet fijhèt repeter ås etrindjirs po saveur s' il ont a fé a des Walons (ramexhné pa C. Bruneau).
Disfondowes: dirèni, d(u)zèrèni, disrigni, disruni, disrèni, disrûni, d(u)zarouni, dusrouni.
| disrunixhaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "disruni". I faleut conter on djoû dins l' prodût pol disrunixhaedje. F. décapage, enlèvement de la rouille.
Disfondowes: dusrounichadje, disrunichadje, disrunihèdje, disruniadje, disrignadje.
| disrunixhant, disrunixhante [o.f. addj. & o.n.] ki fwait disruni. I prindént tot bounmint do coca come disrunixhant po leus vîs bolons. F. décapant(e).
Disfondowes: dusrounichant, disrunichant, disrunihant, e.
Etimolodjeye: viebe disruni, cawete -ant, 1995.
Bodje:
