Motî:abtini 1
Èn årtike di Wikipedia.
abtini [v.pr.] si foircî di si spani lu-minme d' ene sacwè k' on magne u k' on boet voltî, udonbén k' on fwait voltî. I våt mî s' abstini ki d' fé on macård. F. s'abstenir.
| abtinince [f.n.] foice di si spani lu-minme d' ene sacwè k' on magne u k' on boet voltî, udonbén k' on fwait voltî. Ci n' est nén ouy djune, c' est seulmint abtinince di tchå (Motî da Forir). I fwaiynut l' samwinne d' abtinince. Les Avéns, c’ est des djoûs d’ abtinince et d' ripintance la k' on s' aprestêye po Noyé (G. Sfasie) Loukîz a: penitince, djune. F. abstinence, privation.
| abtinant, abtinante [addj.]
| abtincion [f.n.]
Omonimeye:
- abtini (v.c.; sotni (ene costeure))