Tokamak

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tokamak, plazmanın kapalı manyetik alan bölgesi içinde hapsedilmeye çalışıldığı bir plazma tutucu sistemdir. Plazma çok sıcak bir madde olduğundan plazmanın tutulabilmesi için manyetik alandan faydalanılır. Tokamak da bu sistemlerden biridir.

Tokamak, Rusça'da "тороидальная камера в магнитных катушках" (toroidal odadaki manyetik sarmallar) söz öbeğinin kısaltılmış halidir. 1950lerde Sovyet fizikçiler Igor Yevgenyevich Tamm ve Andrei Sakharov tarafından bulunmuştur.

Tokamak plazmayı hapsetmek için toroidal manyetik alan üreten bir makinedir. Manyetik hapsetme yapan cihaz türlerinden bir tanesi olup füzyon enerjisi üretmeye güçlü bir adaydır.

[değiştir] Tarihçesi

II. Dünya Savaşı sonrasında nükleer füzyon araştırmaları başladığında programlar gizliydi. 1955 Birleşmiş Milletler Atom Enerjisinin Barışçıl Kullanımı Uluslararası Konferansı'ndan sonra programların gizliliği kaldırıldı ve böylece uluslararası bilimsel işbirliği sağlanmış oldu.

Tokamak sistemleriyle ilgili deneysel çalışmalar 1956'da Moskova'da Kurçatov Enstitüsü'nde Lev Artsimovich önderliğindeki bir grup Sovyet bilimadamı ile başladı. Grup ilk tokamakları inşaa etti. Bunlardan T-4 1968'de Novosibirsk'te test edildi.