Organ nakli

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bu sayfa, başka dilde bir Vikipedi'den çevrilmektedir.
Siz de yardım etmek istiyorsanız ya da çeviri yarıda kalmışsa, çalışmaya katılan kişilerle iletişime geçip, sayfanın durumunu onlara sorabilirsiniz.
Sayfanın geçmişine baktığınızda, sayfa üzerinde çalışma yapanları görebilirsiniz.

Organ transplantasyonu yani organ nakli organ donörü tarafından verilen sağlam organ parçası ya da tamamının alıcının hasarlı veya çalışmayan organı yerine koymak amacıyla bir vücuttan diğerine nakledilmesidir.Organ donörü yaşayan kişi veya kadavra olabilir.

Konu başlıkları

1 Transplantasyon çeşitleri
2 Donör çeşitleri
3 Organ Transplantation in Different Countries
4 See also
5 Notes
6 References
7 Dış bağlantılar

[değiştir] Transplantasyon çeşitleri

[değiştir] Otogreft

Bir dokunun aynı kişinin bir bölgesinden alınıp başka bir bölgesine nakledilmesidir . Bazen bu fazlalık olan doku,rejenere olabilen doku ya da bir başka bölgede daha çok gerekli olan doku ile yapılabilir.(örneğin: deri greftleri, by pass için toplardamar çıkarılması)Bazen de bu dokuyu alıp kişiyi veya dokuyu tedavi ettikten sonra geri yerine konulması şeklinde olabilir.(örneğin: kök hücre otogrefti ve kan alıp ameliyat için saklamak).

[değiştir] Allogreft

Allogreft genetik olarak aynı kimliğe sahip olmayan aynı türe ait iki canlı arasında yapılan doku veya organ nakilleridir.Çoğu insan dokusu ve organ nakilleri allogrefttir.

[değiştir] İzogreft

Allogreftlerin bir alt grubu olup genetik olarak aynı kimliğe sahip verici ve alıcı arasında yapılan organ ve doku nakilleridir.( ikizler arasında).İzogreftler diğer nakil şekillerinden farklıdır çünkü allogreftlerle anatomik olarak aynı olsalarda alıcının immün cevabı açısından otogreftlere daha yakın özelliktedir.

[değiştir] Senogreft

Organ ya da dokunun, bir türden başka bir türe nakledilmesidir. Örnek olarak; gayet başarılı bir nakil olan, domuzdan insana kalp kapakçığı nakli; babun maymunundan insana kalp nakli (başarısız oldu) verilebilir.

[değiştir] Bölerek Transplantasyonlar

Bazen kadavradan alınan bir organ (özellikle karaciğer) iki alıcıya paylaştırılır;bu da genellikle bir yetişkin ve bir çocuktur.Tüm organın nakledilmesine göre alıcılar için daha az faydalı olduğu için bu şekil pek tercih edilmez.

[değiştir] Domino Transplantasyonlar

Bu operasyon her iki akciğerin de değişmesi gereken (genellikle sistik fibroz durumunda ) hallerde uygulanır ve akciğerler ile kalbin blok halinde değiştirilmesinin teknik olarak daha kolay olduğu için tercih edilir.Bu arada alıcının kendi kalbi genellikle sağlam olduğu için bu da başka bir alıcıya takılır.

[değiştir] Toraks Bölgesi Organları

Kalp (Sadece kadavradan)
Akciğer (Kadavra ve canlı donörden)
Blok halde Kalp/Akciğer (Sadece kadavradan)

[değiştir] Karın bölgesi Transplantasyonları

Karaciğer (Kadavra ve canlı donörden)
Böbrek (Kadavra ve canlı donörden)
Pankreas (Kadavra ve nadiren canlı donörden)
İnce bağırsak (Kadavra ve canlı donörden)
Böbrek-Pankreas (Kadavra, canlı-Donör, ve kombine kadavra/canlı (örneğin canlı donörden böbrek,kadavradan pankreas ))
Kombine Karaciğer-Böbrek (Genellikle sadece kadavradan)
Kombine Karaciğer-İnce Bağırsak (sadece kadavradan)

[değiştir] Diğer Organlar

El (Yanlızca kadavradan)^[1]
Kornea (Yanlızca kadavradan)^[2]
Deri grefti Yüz transplantasyonunu da içerecek şekilde (Hemen hemen herzaman otogreft)
Penis (Yanlızca kadavradan)^[3]^[4] by enabling doctors to tailor immunosuppressant drug regimens. By keeping a patient's immune function within a certain window, doctors can adjust drug levels to prevent organ rejection while avoiding infection. Such information could help physicians reduce the use of immunosuppressive drugs, lowering drug therapy expenses while reducing the morbidity associated with liver biopsies, improve the daily life of transplant patients, and could prolong the life of the transplanted organ.

[değiştir] Başarılı organ nakilleri'nin geçmişi

1905: Eduard Zirm tarafından ilk başarılı kornea nakli ^[5]
1954: Joseph Murray tarafından ilk başarılı böbrek nakli (Boston)
1966: Richard Lillehei ve William Kelly tarafından ilk başarılı pankreas nakli (Minnesota)
1967: Thomas Starzl tarafından ilk başarılı karaciğer nakli (Pittsburgh)
1967: Christiaan Barnard tarafından ilk başarılı kalp nakli (Cape Town, Güney Afrika)
1970: Robert White tarafından ilk başarılı maymun kafası nakli (Cleveland, A.B.D.)
1981: Bruce Reitz tarafından ilk başarılı kalp/akciğer nakli (Stanford)
1983: Joel Cooper tarafından ilk başarılı akciğer lobu nakli (Toronto)
1986: Joel Cooper tarafından ilk başarılı çift akciğer nakli (Toronto)
1987: Joel Cooper tarafından ilk başarılı tüm akciğer nakli (St. Louis)
1995: Lloyd Ratner ve Louis Kavoussi tarafından ilk başarılı laparoskopik canlı donör nefrektomisi (Baltimore)
1998: David Sutherland tarafından ilk başarılı canlı donör kısmi pankreas nakli (Minnesota)
1998: İlk Başarılı el nakli (Fransa)
2005: İlk Başarılı kısmi yüz nakli (Fransa)
2006: İlk Başarılı penis nakli (Çin) ^[6]

[değiştir] Donör çeşitleri

[değiştir] Yaşayan donör ya da kadavra

Yaşayan donörlerde, donör canlı olarak kalır ve kendini yenileyebilen bir doku,hücre veya vücut sıvısı bağışlar (örneğin kan,deri);ya da kendini yenileyen veya kalan kısmın yükü çekebileceği bir organı veya bir organının bir parçasını bağışlar(tek böbrek nakli, karaciğerin bir parçasının nakli,ince bağırsak , ya da pankreas). Kadavra ise beyin ölümü gerçekleşmiş ve organları nakile kadar ventilatör ve diğer mekanik mekanizmalar ile canlı tutulan donörlerdir.

[değiştir] Bağış için nedenler

[değiştir] Canlı İlişkili

Bu tür bağışlarda insanlar duygusal bağı olan arkadaş veya aile üyelerine organlarını bağışlarlar. Operasyonun riskli olması ise bağışçının ihtiyaç sahibini kaybetme korkusu veya bekleme sırasında iken çektiği acıları daha fazla görmek istememesi yanında çok önemli bir mevzu değildir.

[değiştir] Çiftli değişim

"Çiftli değişimde" iki donör başka bir çift alıcı ile eşleştirilir. Mesela evli iki çiftten her birinde birer böbrek hastası varsa, iki sağlıklı eş de organlarını kocalarına/karılarına vermek istedikleri halde biyolojik uyum sorunu yüzünden veremiyorlarsa, sağlıklı eşler organlarını diğer çiftin hastasına verir. Bu sayede iki hasta da yeni bir organa kavuşmuş olur. Tabii ki bu işlen için çifltlerde gerkli kişilerde biyolojik uyum olması şarttır. Ameliyatlar, bir çiftin organı alıp hhastaya bağış yapmadan gitmemesi için ameliyatları yakın zamanlarda gerçekleştirmeye çalışırlar ve hhastaların kimlikleri ameliyat sonrasına kadar diğer çiftten gizli tutulur.

Paired exchange programs were popularized in the New England Journal of Medicine article "Ethics of a paired-kidney-exchange program" in 1997 by L.F. Ross[1]. It was also proposed by Felix T. Rapport[2] in 1986 as part of his initial proposals for live-donor transplants "The case for a living emotionally related international kidney donor exchange registry" in Transplant Proceedings[3]. A paired exchange is the simplest case of a much larger exchange registry program where willing donors are matched with any number of compatible recipients[4]. A transplant exchange programs have been suggested as early as 1970: "A cooperative kidney typing and exchange program."[5]. The first pair exchange transplant in the U.S. was in 2001 at John Hopkins hospital[6].

Paired-donor exchange, led by work in the New England Program for Kidney Exchange as well as at Johns Hopkins University and the Ohio OPOs may more efficiently allocate organs and lead to more transplants.

[değiştir] "Good Samaritan"

"Good Samaritan" ya da "fedakarca bağış" donörün hiç tanımadığı birine bağış yapmasıdır. Bazı insanlar bunu organ bağışlama ihtiyacı içinde yaparlar.Bazıları organ bağış listesindeki bir sonraki insana organlarını bağışlar, bazıları ise organ bağışladıkları insanlarda bazı kriterler ararlar. Bu çeşit nakilleri kolaylaştırmak için web siteleri geliştirilmektedir. Televizyon haberlerinde belirtildiğine göre Jesus Christians adlı Avusturalyalı bir grubun üyelerinin yarısı "moda" olduğu için organlarını bağışlamışlardır.[7].

[değiştir] Karşılıklı bağış

Bu bağış şekli, insanşların organlarını bir karşılık (genelde maddi biçimde) bekleyerek bağışladığı organ bağışı türüdür.

1984 Ulusal Organ Bağışlama Yasası,ABD'de organ bağışından herhangi bir kar elde edilmesini yasakladıysa da ABD'de organ satışlarını yok ede şey herhalde OPTN tarafından yapılan düzenlemelerdi. İngilter'de ise organ satışı 1961 İnsan Doku Yasası ile yasadışı olmuştur.

Günümüzde web sitelerinin gelişimi ve organ bağışı bekleyenlerin listesi organ satışının tekrar başlama ihtimalini, güdümlü organ bağışının etik olup olmadığıyla ilgili tartışmalar, "fedakarca bağış" ve ABD organ paylaştırma politikasını da canlandırarak artırdı.

Son zamanlarda organların satılmasını destekleyen iki kitap yayımlandı. Bunlardan ilki Kidney for Sale By Owner(Sahibinden Satılık Böbrek)(Georgetown University Press, 2005). İkincisi ise James Stacey Taylor'dan : Stakes and Kidneys: Why markets in human body parts are morally imperative(Biftekler ve Böbrekler: İnsan vücudu parçalarını satmanın ahlaki olarak zorunlu olamsının nedeni)((Ashgate Press, 2005).

In 2006, Iran passed legislation empowering individuals to sell their own kidneys, and is believed to be the only country in the world where this is the case. The Economist, reporting on the development, strongly advocated a legalised market in organ sales[8], echoing a similar position taken by the Ayn Rand Institute[9]. The report indicated that if 0.06% of Americans between 19 and 65 were to sell one kidney, the national waiting list would disappear overnight (which, they report, happened in Iran). An Iranian kidney costs between US$2,000 and US$4,000. The report also indicates that the risk of death associated with donating one kidney are approximately one-sixth the risk of death for acting as a surrogate mother, which can be legally done for money in most countries.

[değiştir] Zorunlu bağış

Bu durum donörün arzusu olmaksızın organlarını vermeye zorlanmasıdır. Bazı otoritelerin hapishanedekiler gibi sakıncalı gördükleri bazı kişilerin organlarını zorla aldıkları konusunda iddialar mevcuttur. The Kilgour-Matas report [10] details allegations of extraction of organs from Chinese political prisoners, aspects of which the Chinese government has admitted.[11] Illegal dissection of corpses is a form of body-snatching and may have taken place to obtain allografts. [12]

[değiştir] Bağışlanan organların paylaştırılması

The overwhelming majority of deceased-donor organs in the United States are allocated by federal contract to the Organ Procurement and Transplantation Network (OPTN), held since it was created by the Organ Transplant Act of 1984 by the United Network for Organ Sharing. This allocates organs based on the method considered most fair by the scientific leadership in the field. For kidneys, for instance, that is by waiting time; for livers, it is by MELD (Model of End-Stage Liver Disease), an empirical score based on lab values indicative of the sickness of the patient from liver disease. Experiencing somewhat increased popularity, but still very rare, is directed or targeted donation, in which the family of a deceased donor (often honoring the wishes of the deceased) requests an organ be given to a specific person. If medically suitable, the allocation system is subverted, and the organ is given to that person. In other countries such as the UK, only medical factors and the position on the waiting list can affect who receives the organ. If this is not the desired person, it is noted that this puts them higher on the list.

One of the more publicized cases of this type was the 1994 Chester and Patti Szuber transplant. This was the first time that a parent had received a heart donated by one of their own children. Although the decision to accept the heart from their recently killed child was not an easy decision, the Szuber family agreed that giving Patti’s heart to her father would have been something that she would have wanted.^[7]

[değiştir] Organ Transplantation in Different Countries

[değiştir] Demographics

Despite efforts of international transplantation societies, it is not possible to access an accurate source on the number, rates and outcomes of all forms of transplantation globally; the best that we can achieve is estimations. This is not a sound basis for the future and thus one of the crucial strategies for the Global Alliance in Transplantation is to foster the collection and analysis of global data.

Değişik kıta/bölge ve ülkelerde organ nakillleri yıl 2000 ( Türkiye 2004)

	Böbrek (pmp*)	Karaciğer (pmp)	Kalp (pmp)
ABD	52	19	8
Avrupa	27	10	4
Türkiye	13	3,5	1
Asya	3	0.3	0.03
Latin Amerika	13	1.6	0.5

Tüm sayılar milyonda bir nüfus içindir

Source: [13]

In addition to the citizens waiting for organ transplants in the US and other developed nations, there are astounding waiting lists in the rest of the world. More than 2 million people need organ transplants in China, 50,000 waiting in Latin America (90% of which are waiting for kidneys), as well as thousands more in the less documented continent of Africa. Donor bases vary in developing nations.

In Latin America the donor rate is 40-100 per million per year, similar to that of developed countries. However, in Uruguay, Cuba, and Chile, 90% of organ transplants came from cadaveric donors. Cadaveric donors represent 35% of donors in Saudi Arabia. There is continuous effort to increase the utilization of cadaveric donors in Asia, however the popularity of living, single kidney donors in India yields India a cadaveric donor prevalence of less than 1 pmp. China’s organ source statistics are still shrouded and controversial, but close relative donations are known to represent only 2% of transplants, 50% less than that in the United States.

[değiştir] Comparative Costs

One of the driving forces for illegal organ trafficking and “transplantation tourism” is the price differences for organs and transplant surgeries in different areas of the world. According the New England Journal of Medicine, a human kidney can be purchased in Manila for $1000- $2000, but in urban Latin America a kidney may cost more than $10,000. Kidneys in South Africa have sold for as high as $20,000. Price disparities based on donor race are a driving force of attractive organ sales in South Africa, as well as in other parts of the world. The Voluntary Health Association of India reports the prospect of such a small fortune has enticed about 2,000 impoverished Indians to sell a kidney every year. In China, a kidney transplant operation runs for around $70,000, liver for $160,000, and heart for $120,000. Although these prices are still unattainable to the poorer citizens of the world, especially those whose governments offer little or no financial health care support, compared to the fees of the United States, where a kidney transplant may demand $100,000, a liver $250,000, and a heart $860,000, Chinese prices have made China a major provider of organs and transplantation surgeries to other countries.

[değiştir] Transplantation Safety

In Latin American countries that do not screen blood and organ donations for Chagas disease, the risk of infection may be as high as 20%. Indian doctors fear that for every HIV-positive potential kidney donor caught, another 5 may slip through screening. Compensation for donors also increases the risk of introducing diseased organs to recipients because these donors often yield from poorer populations unable to receive health care regularly and organ dealers may evade disease screening processes. The majority of such deals include one major payment and no follow up care for the donor. Some cases argue that there is a possibility of 1:18 to acquire HIV from such transplants.

[değiştir] Organ Transplant Laws

Developing countries have forged various policies to try to increase the safety and availability of organ transplants to their citizens. Poland and Brazil have ruled all adults potential donors with the “opting out” policy, unless they attain cards specifying not to be (as has Spain, although it is not a developing country). Iran is the only country in the world where it is lawful for one citizen to sell an organ to another for transplantation. However, whilst potential recipients in developing countries may mirror their more developed counterparts in desperation, potential donors in developing countries do not. The Indian government has had difficulty tracking the flourishing organ black market in their country and have yet to officially condemn it. Other countries victimized by illegal organ trade have implemented legislative reactions. Moldova has made international adoption illegal in fear of organ traffickers. China has made selling of organs illegal as of July 2006 and claims that all prisoner organ donors have filed consent. However, doctors in other countries, such as the United Kingdom, have accused China of abusing its high capital punishment rate. Despite these efforts, illegal organ trafficking continues to thrive and can be attributed to corruption in healthcare systems, which has been traced as high up as the doctors themselves in China, Ukraine, and India, and the blind eye economically strained governments and health care programs must sometimes turn to organ trafficking. Some organ deals are also insulated: Japanese citizens living in China can take advantage of Japan’s strict organ transplant laws and sell Chinese organs to Japanese citizens at home.

[değiştir] Ethical Concerns

The existence and distribution of organ transplantation procedures in developing countries, while almost always beneficial to those receiving them, raise many ethical concerns. Both the source and method of obtaining the organ to transplant are major ethical issues to consider, as well as the notion of distributive justice. The World Health Organization argues that transplantations promote health, but the notion of “transplantation tourism” has the potential to violate human rights or exploit the poor, to have unintended health consequences, and to provide unequal access to services, all of which ultimately may cause harm. Regardless of the “gift of life”, in the context of developing countries, this might be coercive. The practice of coercion could be considered exploitative of the poor population, violating basic human rights according to Articles 3 and 4 of the Universal Declaration of Human Rights. There is also a powerful opposing view, that trade in organs, if properly and effectively regulated to ensure that the seller is fully informed of all the consequences of donation, is a mutually beneficial transaction between two consenting adults, and that prohibting it would itself be a violation of Articles 3 and 29 of the Universal Declaration of Human Rights.

[değiştir] See also

List of notable organ transplant donors and recipients
Transplant rejection

[değiştir] Notes

^ Clint Hallam
^ Eduard Zirm
^ Recipient of world's first penis transplant has new organ removed Yahoo News, 2006-09-19
^ [http://en.wikinews.org/wiki/First_penis_transplant_reversed_after_two_weeks First penisKadavra, canlı donör , ve otogreft)
[değiştir] Tarihçe

İnsanlar arasında başarılı allotransplantların görece uzun bir tarihi vardır ki;henüz operasyon sonrası hastanın hayatta kalabilmesi için gerekli olan teknikler ortaya henüz çıkmamış iken operasyon teknikleri mevcuttu. Transplant reddi ve reddi önlemenin yan etkileri, (genellikle enfeksiyon ve nefropati) eskiden ve halen en önemli anahtar problemi oluşturmaktadır.

Çok eski çağlardaki bir kaç örnekten sonra görülen erken nakiller deri nakli ile başlar.İlk ciddi olgu burnun yeniden düzenlenmesi olan rinoplastinin hintli bir cerrah olan Sushruta tarafından milattan önce ikinci yüzyılda otogreft tekniği ile yaptığı cilt transplantasyonudur. Bu girişimlerin sonucunun başaraılı yahut da başarısız olduğu ise kayıtlı değildir.Yüzyıllar sonra italyan cerrah Gaspare Tagliacozzi başarılı cilt otogreftleri gerçekleştirdi.Ancak allogreftlerde başarısız oldu ve bu şekilde organ reddi mekanizması konusunda tartışmaları başlatmış oldu.

İlk başarılı allogreft nakli 1837 de bir ceylan üzerinde yapıldı; insandaki ilk başarılı kornea nakli ise Eduard Zirm tarafından Avusturyada 1905 yılında yapılmıştır. 1900lerin başında Fransız cerrah Alexis Carrel ve Charles Guthrienin arter ve ven nakli çalışmalarını geliştirmesi ile nakillerin cerrahi teknikleri daha da gelişmiş oldu. Onların bu yetenekli anastomosis operasyonları , yeni sütur teknikleri transplantasyon cerrahisinin gelişmesine büyük katkıda bulundu ve Carrel'a 1912 yılında Nobel Tıp veya Fizyoloji Ödülü kazandırdı. 1902 yılından itibaren Carrel köpekler üzerinde nakil deneyleri yaptı. Böbrek, kalpve dalak nakillerinde cerrahi başarı sağlamış olsa da onyıllarca aşılmaz bir engel olarak kalan organ reddi konusunda ilk çaresiz kalanlardan biriydi.

Cilt nakli konusunda en büyük adımlar Birinci dünya savaşı sırasında Harold Gillies'in Aldershot'da yapmış olduğu çalışmalarla atıldı. Among his advances was the tubed pedicle graft, maintaining a flesh connection from the donor site until the graft established its own blood flow. Gillies' assistant, Archibald McIndoe, carried on the work into World War II as reconstructive surgery. In 1962 the first successful replantation surgery was performed - re-attaching a severed limb and restoring (limited) function and feeling.

The first attempted human deceased-donor transplant was performed by the Ukrainian surgeon Yu Yu Voronoy in the 1930s; rejection resulted in failure. Joseph Murray performed the first successful transplant, a kidney transplant between identical twins, in 1954, successful because no immunosuppression was necessary in genetically identical twins.

In the late 1940s Peter Medawar, working for the National Institute for Medical Research, improved the understanding of rejection. Identifying the immune reactions in 1951 Medawar suggested that immunosuppressive drugs could be used. Cortisone had been recently discovered and the more effective azathioprine was identified in 1959, but it was not until the discovery of cyclosporine in 1970 that transplant surgery found a sufficiently powerful immunosuppressive.

Dr. Murray's success with the kidney led to attempts with other organs. There was a successful deceased-donor lung transplant into a lung cancer sufferer in June 1963 by James Hardy in Jackson, Mississippi. The patient survived for eighteen days before dying of kidney failure. Thomas Starzl of Denver attempted a liver transplant in the same year, but was not successful until 1967.

The heart was a major prize for transplant surgeons. But, as well as rejection issues the heart deteriorates within minutes of death so any operation would have to be performed at great speed. The development of the heart-lung machine was also needed. Lung pioneer James Hardy attempted a human heart transplant in 1964, but a premature failure of the recipient's heart caught Hardy with no human donor, he used a chimpanzee heart which failed very quickly. The first success was achieved December 3rd 1967 by Christiaan Barnard in Cape Town, South Africa. Louis Washkansky, the recipient, survived for eighteen days amid what many saw as a distasteful publicity circus. The media interest prompted a spate of heart transplants. Over a hundred were performed in 1968-69, but almost all the patients died within sixty days. Barnard's second patient, Philip Blaiberg, lived for 19 months.

As mentioned, it was the advent of cyclosporine that altered transplants from research surgery to life-saving treatment. In 1968 surgical pioneer Denton Cooley performed seventeen transplants including the first heart-lung transplant. Fourteen of his patients were dead within six months. By 1984 two-thirds of all heart transplant patients survived for five years or more. With organ transplants becoming commonplace, limited only by donors, surgeons moved onto more risky fields, multiple organ transplants on humans and whole-body transplant research on animals. On March 9th 1981 the first successful heart-lung transplant took place at Stanford University Hospital. The head surgeon, Bruce Reitz, credited the patient's recovery to cyclosporine-A.

As successful transplants and modern immunosuppression such as Tacrolimus (Prograf) in 1994, Mycophenolic acid (Cellcept or Myfortic) and Prednisone unsually used in conjunction with Ciclosporin make transplants more common and have improved the survival rate as these drugs are more effective in many patients than the previous generation of immunosuppression drugs. A new form of Ciclosporin is in clinical trials it is an Inhaled Cyclosporine and is being developed by Chiron Corp., the need for more organs has become critical. Advances in living-related donor transplants have made that increasingly common. Additionally, there is substantive research into xenotransplantation or transgenic organs; although these forms of transplant are not yet being used in humans, clinical trials involving the use of specific cell types have been conducted with promising results, such as using porcine islets of Langerhans to treat type one diabetes. However, there are still many problems that would need to be solved before they would be feasible options in patients requiring transplants.

Recently, researchers have been looking into steroid-free immunosuppression. This type of immunosupporession is being pioneered on large scale at Northwestern University in Chicago and other smaller institutions, while steroid minimization is being employed at the University of Wisconsin at Madison and other smaller institutions. This would avoid the side-effects of steroids. While short-term outcomes are outstanding, long-term outcomes are still unknown.

In addition, calcineurin-Inhibitor-Free Immunosuppression is currently undergoing extensive trialing, the result of which would be to allow sufficient immunosuppression, without the nephrotoxicity associated with standard regimens that include calcineurin inhibitors. Positive results have yet to be demonstrated in any trial.

An FDA approved immune function test from Cylex has shown effectiveness in minimizing the risk of infection and rejection in post-transplant patients<ref>http://www.medicalnewstoday.com/medicalnews.php?newsid=51713</li> <li id="cite_note-4">[[#cite_ref-4|^]] [http://www.restoresight.org/general/anniversary.htm Restore Sight Organization website]</li> <li id="cite_note-5">[[#cite_ref-5|^]] [http://www.upi.com/NewsTrack/view.php?StoryID=20060918-015935-2925r UPI news story]</li> <li id="cite_note-Szuber-6">[[#cite_ref-Szuber_6-0|^]] {{cite web | url =http://election.cbsnews.com/stories/2004/08/19/earlyshow/living/main637069.shtml | title = Saved By His Daughter's Heart. Man Dying From Heart Disease Gets Gift From Late Daughter | accessmonthday = October 10 | accessyear
}}</li></ol></ref>

[değiştir] References

Lock, M. (2002) Twice Dead: Organ Transplants and the Reinvention of Death. Berkeley, CA: University of California Press. ISBN 0-520-22605-4.
Morris, PJ. Transplantation — A Medical Miracle of the 20th Century. N Engl J Med 2004;351:2678-80. PMID 15616201.
Finn, R. (2000). Organ Transplants: Making the Most of Your Gift of Life. Sebastopol: O'Reilly & Associates. ISBN 1-56592-634-X.
Hu, W (2006) A Preliminary Report of Penile Transplantation. European Urology Amsterdam: Elsevier.
Taylor, James Stacey (2005) Stakes And Kidneys: Why Markets In Human Body Parts Are Morally Imperative. Ashgate Publishing. ISBN 0754641090.
Cherry, Mark J. (2005). Kidney For Sale By Owner: Human Organs, Transplantation, And The Market. Georgetown University Press. ISBN 158901040X.

[değiştir] Dış bağlantılar

[değiştir] Bilimsel ve akademik cemiyet ve dernekler

[değiştir] Basın

Bir böbreğin değeri ne kadardır? (Christian Science Monitor)

[değiştir] Philanthropy/Support

[değiştir] United States Federally Contracted Services

[değiştir] Websites critical of legislation prohibiting organ selling

Deadly Shortage - How the federal ban on profit incentive is killing those awaiting organ transplants
Organ Donations, Egalitarian Envy, and the High Cost of Busybodies - by Thomas Sowell [Capitalism Magazine]

[değiştir] Prosedürlerin anlatımı

Bu iş nasıl işler? Organ nakli nasıl oluyor?

See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.